نقش تنظیم شناختی هیجان و تاب آوری در پیش بین شادکامی دانش آموزان

هدف از انجام پژوهش حاضر تبیین نقش تنظیم شناختی هیجان و تاب آوری در پیش بینی شادکامی دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهر فیروزآباد بود. به لحاظ ماهیت و اهداف، پژوهش کاربردی و برای اجرای آن از روش توصیفی همبستگی استفاده شد. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهر فیروزآباد در سال تحصیلی 99-98 بود که با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای، از بین تمامی دبیرستان های شهر فیروزآباد، هشت مدرسه (4 پسرانه و 4 دخترانه) به صورت تصادفی انتخاب و سپس در هر مدرسه به صورت تصادفی یک کلاس انتخاب و تمام دانش آموزان آن کلاس ها به عنوان نمونه آماری در پژوهش حاضر شرکت داده شدند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه های راهبردی تنظیم شناختی هیجان گارنفسکی و همکاران (2002)، ت تاب آوری کونور و دیویدسون (2003) و شادکامی آرگیل و همکاران (1989) استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون رگرسیون ساده و چندگانه به شیوه همزمان استفاده شد. یافته های تحلیل رگرسیون نشان داد راهبرد تنظیم شناختی هیجان مثبت به صورت مثبت و تاب آوری به صورت مثبت قادر به پیش بینی شادکامی دانش آموزان می باشند.

کلیدواژه ها:

تنظیم شناختی هیجان ، تاب آوری ، شادکامی