بررسی اثر بخشی فعالیت های مکمل درسی بر مسئولیت اجتماعی و بهبود کارکردهای اجرایی دانش آموزان با نیازهای ویژه شهر سراوان در سال تحصیلی 99-98

هدف از پژوهش حاضر بررسي اثربخشي فعالیت های مکمل درسي بر مسئولیت اجتماعي و بهبود کارکردهای اجرایي دانش آموزان با نیازهای ویژه شهر سراوان مي باشد. پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از منظر ماهیت و روش جمع آوری داده ها، نیمه آزمایشي و از نوع پیش آزمون–پس آزمون با گروه کنترل بوده است جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه دانش آموزان با نیازهای ویژه به تعداد 210 نفر ( 114 پسر و 96 دختر) مي باشد. برای تعیین حجم نمونه ازروش نمونه گیری تصادفي ساده 60 نفر در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. در ابتدا پیش آزمون توسط هر دو گروه تکمیل و سپس به گروه 8 جلسه 60 دقیقه ای پروتکل های فعالیت مکمل درسي داده شدوگروه کنترل هیچ آموزشي دریافت نکردند. ابزار گرد آوری داده ها شامل پرسشنامه های کار کردهای اجرایي بریف ( 2000 ) ومسئولیت اجتماعي روجیروتانا مان هاچي تارا ( 2003 ) بوده است. روایي صوری و محتوایي پرسشنامه ها تایید و پایایي آن ها بر اساس آلفای کرونباخ به ترتیب 0/84 و 0/87 محاسبه گردید. یافته های پژوهش نشان دادآموزش فعالیت های فوق برنامه باعث افزایش مسئولیت اجتماعي وبهبود کارکردهای اجرایي در دانش آموزان با نیازهای ویژه شهر سراوان می شود (P>0/01). همچنین بین مسئولیت اجتماعي گروه کنترل در پیش آزمون و پس آزمون معنا دار نیست (P>0/05) و بین مسئولیت اجتماعي گروه آزمایش در پیش آزمون و پس آزمون معنا دار است (P>0/01). از دیگر یافته های پژوهشی بین کارکردهای اجرایی گروه کنترل در پیش آزمون و پس آزمون معنا دار نیست (P>0/05) و بین کارکردهای اجرایي گروه آزمایش در پیش آزمون و پس آزمون معنادار است (P>0/01). و بین مسئولیت اجتماعي و بهبود کارکردهای اجرایي دانش آموزان با نیازهای ویژه شهر سراوان بر حسب جنسیت تفاوت معنا داری وجود ندارد. (P>0/05). نتایج پژوهش حاکي از آن بود آموزش فعالیت مکمل درسي بر مسئولیت اجتماعي وبهبود کارکردهای اجرایي دانش آموزان تاثیر دارد.

کلیدواژه ها:

فعالیت های مکمل درسی ، مسئولیت اجتماعی ، کارکردهای اجرایی ، دانش آموزان با نیاز های ویژه