الگوی ساختاری تعهد زناشویی بر اساس باورهای ارتباطی زناشویی، درگیری عاطفی و انتقاد در خانواده: نقش میانجیگر صمیمیت زناشویی

هدف: هدف پژوهش تعیین الگوی ساختاری تعهد زناشویی بر اساس باورهای ارتباطی زناشویی و درگیری عاطفی و انتقاد در خانواده با نقش میانجی­گر صمیمیت زناشویی بود. روش: روش پژوهش همبستگی و جامعه آماری، شامل همه افراد متأهل مراجعه‌ کننده به مراکز مشاوره شهر تهران در سال 1397 بالغ بر 746 نفر بود. بر اساس نرم ‌افزار سمپل پاور، تعداد 196 زن و 154 مرد متأهل در مجموع 350 نفر به‌صورت در دسترس 5 مرکز مشاوره ماد، بهراز، آناهیتا، طلیعه و مهرپاد از مناطق 1، 2 و 5 تهران انتخاب شد. ابزار پژوهش پرسشنامه‌های تعهد زناشویی آدام و جونز 1997، باورهای ارتباطی زناشویی ایدلسون و اپشتین 1982، درگیری عاطفی و انتقاد در خانواده شیلدس، فرانکس، هارپ، مک دانیل و کمپل 1994و صمیمیت باگاروزی (2001) بود. داده‌ها با استفاده از روش ‌معادلات ‌ساختاری تحلیل شد. یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد که صمیمیت زناشویی با درگیری عاطفی (23/0- β=، 009/0P=)، با انتقادهای دریافتی (13/0- β=، 012/0P=) و باورهای ارتباطی (28/0- β=، 006/0P=)، همچنین تعهد زناشویی با درگیری عاطفی (76/0 β=، 001/0P=)، با انتقادهای دریافتی (30/0 β=، 009/0P=) و باورهای ارتباطی (44/0 β=، 006/0P=) و نیز صمیمیت زناشویی و تعهد زناشویی (48/0 β=، 001/0P=) رابطه مستقیم دارند و باورهای ارتباطی، درگیری عاطفی و انتقاد در خانواده و صمیمیت زناشویی می‌توانند 48 درصد واریانس تعهد زناشویی را پیش بینی کنند.  نتیجه‌گیری: به مشاوران حوزه خانواده پیشنهاد می‌شود که برای بهبود روابط زوج‌ها و انسجام خانواده در مشاوره‌های پیش و پس از ازدواج بر ایجاد و خَلق تعاملات آگاهانه، متعهدانه و صمیمانه بین زوج‌ها متمرکز شوند.

کلیدواژه ها:

اانتقاد ، باورهای ارتباطی ، تعهد ، درگیری عاطفی ، زناشویی ، صمیمیت