نگارش مبانی نظری متغیرهای تعدیلگر: باورهای درست و نادرست

هدف: در پژوهشهای دهه اخیر، متغیرهای تعدیلگر توجه محققین زیادی را به خود جلب نموده اســـت. با این حال، ظرایف مختلف مربوط به این متغیرها، مورد سوال پژوهشگران بخصوص دانشجویان تحصیلات تکمیلی، می باشد.روش: این نوشــتار به تبیین اصــول نگارش مبانی نظری متغیرهای تعدیلگر می پردازد. در این راســتا، ابتدا باورهای نادرســتی که بصورت شایع، پیرامون نگارش مبانی نظری متغیرهای تعدیلگر وجود دارد، تشریح و تحلیل می شود. سپس نحوه صحیح نگارش مبانی نظری متغیرهای تعدیلگر واکاوی می گردد.یافته ها: مطابق با مباحث این مقاله، "باورهای نادر ست"شامل این موارد می شوند: توجیه نقش تعدیلگری یعنی اثبات نظریِ (1)اثرگذاری متغیر تعدیلگر بر متغیر وابســـته؛ (2) اثرگذاری متغیر تعدیلگر بر متغیر مســـتقل؛ (3) اثرگذاری متغیر تعدیلگر بر هر دو متغیر مستقل و وابسته. همچنین مطابق با نکات این نوشتار، برای نگارش درست مبانی نظری متغیرهای تعدیلگر، بایستی از اجزای پل نظری ارتباط بین متغیر مستقل اصلی و وابسته (که از قواعدی نظیر قاعده وضع مقدم در علم منطق حاصل می شود) بهره برد؛ به این مفهوم که بای ستی ن شان داد که د ست کم یکی از اجزای پل ارتباط نظری بین متغیرهای مستقل و وابسته، تحت تاثیر متغیر تعدیلگر، ضعیف می شود، تقویت می شود، یا تغییر می کند.دانش افزایی: پژوهش های گذشــته، تاحدی "نحوه آزمون متغیرهای تعدیلگر" را روشــن نموده اند. لکن، یکی از چالشــهای مهم باقیمانده پیش روی پژوهشگران، که این نوشتار به آن می پردازد "نحوه نگارش مبانی نظری پشتوانه متغیرهای تعدیلگر" است.

کلیدواژه ها:

متغیرهای تعدیلگر ، اصول نگارش مبانی نظری ، توجیه نظری ، علم منطق ، استدلال قیاسی