بررسی شیوه روایت دوم شخص در «داستان های شهر جنگی»
محل انتشار: مجله ادبیات پایداری، دوره: 4، شماره: 8
سال انتشار: 1392
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 193
فایل این مقاله در 24 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JRTK-4-8_002
تاریخ نمایه سازی: 7 دی 1399
چکیده مقاله:
شیوۀ روایت شخصت، یکی از انواع کمتر شناخته شده و کم کاربرد روایت است که کارکردهای خاصی در خلق فضا و القای معانی داشته است. حبیب احمدزاده در سه داستان از مجموعۀ «داستانهای شهر جنگی» به نامهای «پرعقاب»، «چتری برای کارگردان» و «اگر دریاقلی نبود»، از روایت دوم شخص بهره گرفته است. در پژوهش حاضر، این سه داستان، در دو بخش فرم (شکل) و کارکرد، تحلیل و بررسی شده است. نتایج بهدستآمده نشان میدهد که درهر سه داستان، از نوع دوم شیوۀ روایت که راوی آن مجزا از مخاطب است، بهره برده شده است. از میان این سه داستان «پرعقاب»، هم از نظر فرم و هم کارکردهای معنایی، موفق تر بوده و توانایی نویسنده را به نمایش گذاشته است. نتایج به دست آمد، نشان میدهد که احمدزاده در این داستان از کارکردهایی بدیع روایت دوم شخص، بهرۀ بسیاری برده است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
عباس جاهد جاه
استادیار دانشگاه پیام نور
لیلا رضائی
استادیار دانشگاه خلیج فارس