بررسی برخی از ویژگی های رشدی پایه ها و ارقام انتخابی انار (Punica granatum) در شرایط شور

به منظور ارزیابی درصد زندمانی و برخی از ویژگی های رشدی ژنوتیپ های انتخاب شدهانار از مناطقی با آب و خاک شور، این تحقیق در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با ششژنوتیپ انتخابی انار شامل چاه افضل، پوست سیاه اردکان و نرک لاسجرد سمنان، وحشیبابلسر، ملس یزدی و رباب نیریز در شوری ثابت آب آبیاری 5/ 9± 0 دسی زیمنس بر متر و با سهبلوک و در هر بلوک شامل 18 درخت (برای هر ژنوتیپ 54 درخت و در مجموع 324 درخت)،در ایستگاه چاه افضل مركز ملي تحقيقات شوري انجام شد. نتایج نشان داد که نوع ژنوتیپ بردرصد زنده مانی و تغییرات صفات مورفولوژیک و غلظت عناصر غذایی در شرایط شور، مؤثراست. بیشترین و کمترین درصد زنده مانی به ترتیب در ژنوتیپ های چاه افضل (44 / 44 درصد)و رقم رباب نیریز (89 / 14 درصد)، مشاهده شد. همچنین، بیشترین نکروزه شدن (67 / 14درصد)، محتوی سدیم (24 / 0 درصد)، نسبت سدیم به پتاسیم (29 / 0) و کمترین درصد پتاسیم(0/83) نیز در برگ های رقم رباب نیریز مشاهده شد. در نقطه مقابل، کمترین نکروزه شدن(4/67 درصد)، کمترین محتوی کلر (85 / 0 درصد) و بیشترین محتوی پتاسیم (39 / 1 درصد) درژنوتیپ وحشی بابلسر، مشاهده شد. همچنین کمترین درصد سدیم و کمترین نسبت سدیم بهپتاسیم به ترتیب در ژنوتی پهای پوست سیاه اردکان و چاه افضل، مشاهده شد. در مجموع وبا توجه به نتایج این تحقیق، ژنوتیپ های چاه افضل، پوست سیاه اردکان، وحشی بابلسر دارایتحمل بیشتری به شوری بودند. پس ازاین ژنوتیپ ها، ژنوتیپ نرک لاسجرد سمنان و رقم ملسیزدی تحمل و سازگاری بیشتری در شرایط شور از خود نشان دادند.

کلیدواژه ها:

آب شور ، درصد زنده مانی ، نسبت سدیم به پتاسیم ، پایه ، ژنوتیپ ، چاه