بررسی تاثیر ارکان یادگیری زبان در فرآیند زبان آموزی در کتب فارسی دوره ابتدایی

در مطالعه حاضر، متون کتاب «فارسی» از اول تا ششم دبستان، که اولين و رسمي ترين منبع زبان آموزی به کودکان است، از منظر تحليل معنايي تاثير ارکان يادگيری زبان، در فرآيند زبان آموزی بررسي مي شود. به همين منظور ارکان يادگيری زبان، از منابع مختلف به روش کتابخانه ای جمع آوری شد و سپس تمام موارد مربوط از کتاب های فارسي (خوانداری) شش پايه ابتدايي استخراج گرديد. نتايج به دست آمده نشان مي دهد که در کتاب های فارسي ابتدايي بر اهميت آموزش سلسله مراتبي ارکان يادگيری زبان توجه شده است. تسلط دانش آموز بر مهارت های زباني ،کسب توانايي به کار گيری زبان، در صورتي که کودک توانايي يادگيری زبان را داشته باشد، نه تنها دانش و مهارت های زباني و ارتباطي خود را به کار مي برد، بلکه خواهد توانست در آينده نيز بر اين خلاقيت زباني تکيه کند. در کتاب های فارسي دوره ابتدايي نيز به اين مهارت ها توجه شده است، و سعي بر آن است که در قالب تمارين و کار در کلاس ها توجه دانش آموز جلب شود. در متون مورد بررسي تمامي فرايندهای تجربي زبان به کودک معرفي نشده اند و مؤلفان هنگام تدوين کتاب های «فارسی» مقطع دبستان، به نقش فرآيندهای زباني به عنوان ابزاری برای زباني کردن تجربه های آدمي و برقراری ارتباط، به شيوهای هدفمند به کودک، توجه ويژه ای نداشته اند.

کلیدواژه ها:

ارکان یادگیری زبان ، فرآیند زبان آموزی ، کتب فارسی ابتدایی ، خلاقیت زبانی ، مهارت های زبانی