بررسی لایۀ بلاغی گنجینه الاسرار و قصاید عمان سامانی

رویکرد سبک شناسانه به متون از جمله راه های آشنایی دقیق با زیر ساخت و روساخت متون است. چنین پژوهش هایی داشته های زبانی متن وافق های فکری نویسنده را برای مخاطب نمایان می سازد. از روش های نوین سبک شناسی در ایران، سبک شناسی لایه ای است که متن را در پنج لایۀ آوایی واژگانی نحوی بلاغی و ایدئولوژیک بررسی می کند.از آن جا که عمان سامانی از برجسته ترین شاعران شعر آیینی محسوب می شود که به شکلی بدیع به بعدِعرفانی وقایع عاشورا پرداخته است این ضرورت ایجاد شد که در پژوهش حاضر به بررسی لایۀ بلاغی کتاب گنجینه الاسرار عمان سامانی به انضمام قصاید بپردازیم. این پژوهش مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای و به روش توصیفی تحلیلی است و به ارائۀ بسامد از صنایع بدیع لفظی و معنوی بر روی دو بخش مثنوی و قصاید کتاب پرداخته است. بدیهی است استخراج آماری و بسامدی این صنایع در لایۀ بلاغی، ویژگی ها ومشخصه های خاص اثر و پدید آورنده را به لحاظ اندیشه ، احساسات درونی و تاثیر پذیری از دیگران روشن تر می سازد.البته بلاغت مورد نظر سبک شناسی بیشتر معطوف به زبان مجازی و استعاری و صناعات ادبی است وبا بلاغتی که در فن خطابه و گفتمان مطرح است تفاوت دارد.

کلیدواژه ها:

سبک شناسی ، لایۀ بلاغی ، عمان سامانی ، گنجینه الاسرار ، مثنوی ، قصیده