ایجاد مفهوم در فضای شهری

نظریه های زبانی از نظر فلسفی و نظریه ای، مبنای مناسبی برای تحلیل و یا تفسیر پدیده های مختلف و از جمله معماری و شهرسازیاست. موضوع این مقاله «معنی شناسی فضای شهری » در بستر و زمینه فرهنگی و اجتماعی خود است که با استفاده از رهیافت زبانشناسیو کاربست مفاهیم آن، در جستجوی فرآیند رخداد معنایی در فضای شهری می باشد. مقاله با استعانت و کاربست آموزه های معنیشناسی در زبان شناسی، به خوانش و قرائت فضای شهری می پردازد. در این میان، در فرآیند نقش دلالت های درون زبانی در قالبقواعد نحوی (ساختار زبانی) و مفاهیم بازنمودی (ادراکات زبانی) از یک طرف، و دلالت های برون زبانی در قالب مفاهیم غیرکلامیو موقعیتی از طرف دیگر، فرآیند تحقق معنا را در متن موجب می شود. بر این اساس، فرآیند رخداد معنا در فضای شهری نیز از همزمانیو توامانی سه عامل عینی، ذهنی و اجتماعی، به ترتیب در قالب ویژگی های ساختاری فضا، ادراکات و تجربه های فضایی و رفتارهاو کنش کنشگران در فضای کالبدی، قابل تحقق است.

کلیدواژه ها:

معنی شناسی ، فضای شهری ، ساختار ، ادراک ، کنش