بررسی عنصر بصیرت و زمان آگاهی در شعر دفاع مقدس

ادبیات دفاع مقدس ادبیات معناگراست و به همین جهت پیام و محتوا در آن اهمیت بسزایی دارد. یکی از محورهای معنایی در شعر دفاع مقدس «بصیرت و زمان آگاهی» است که در سه تقسیم «تحذیر و تذکر»، «اعتراض» و «حسرت و واگویه». در این مقاله تشریح و باز نموده شده و در طلیعه بحث گوشه‌هایی از «زمان آگاهی» در شعر گذشتة ایران و جهان بیان شده است. این مقاله نشان داده است که شعر دفاع مقدس به‌عنوان شعر معناگرا و به حکم بصیرت و زمان آگاهی، ناهنجاری‌های جامعه را گوشزد می‌کند و در راه اصطلاح کجی‌ها و جبران برخی کاستی‌ها قدم برمی‌دارد.

کلیدواژه ها:

شعر دفاع مقدس ، شعر معناگرا ، بصیرت و زمان آگاهی