بررسی بیان ژن‏های گلوتاتیون پراکسیداز و گلوتاتیون ردوکتاز بر روی رده‏ی سلولی سرطان پستان (MCF-7) تیمار شده با نانو ذرات اکسید روی

هدف: هدف از این تحقیق، ارزیابی اثرات ضدسرطانی نانو ذرات اکسید روی با کمک ارزیابی بیان ژن‏های گلوتاتیون  پراکسیداز و گلوتاتیون ردوکتاز در رده سلولی سرطان پستان می‏باشد. مواد و روش‏ها:در این مطالعه رده‏های سلولی سرطانی پستان (MCF-7) و نرمال (HEK293) تحت تیمار نانو ذرات اکسید روی تحت غلظت‏های مختلف طی زمان 24 ساعت قرار گرفتند. درصد زنده‏مانی نانو ذرات بر روی رده‏های سلولی سرطانی و نرمال با کمک روش رنگ سنجی MTT(3-(4, 5-Dimethylthiazol-2-yl)-2,5-Diphenyltetrazolium Bromide) ارزیابی شد. بیان کمی ژن‏ها نسبت به ژن کنترل داخلی GAPDH با کمک تکنیک real time PCR بررسی شد. نتایج:نتایج تست MTT نشان داد که نانو ذرات اکسید روی میزان زنده مانی سلولهای سرطانی را نسبت به سلولهای نرمال به طور معنی داری کاهش می دهد. همچنین، بیان ژنهای گلوتاتیون پراکسیداز و گلوتاتیون ردوکتاز بعد از تیمار با نانو ذرات به ترتیب به میزان 70/0±13/2 (100/0p < ) و 05/0±22/1 (50/0p < ) برابر نسبت به ژن کنترل داخلی افزایش یافت. نتیجه‏گیری:داده‏های این تحقیق نشان داد افزایش بیان ژن‏های گلوتاتیون پراکسیداز و گلوتاتیون ردوکتاز به ‏عنوان عوامل کلیدی سیستم گلوتاتیون علیه رده‏ی سلولی سرطانی پستان MCF-7 در حذف گونه‏های فعال اکسیژن با تیمار نانو ذرات اکسید روی افزایش می‏یابد.  

کلیدواژه ها:

نانو ذرات اکسید روی ، سرطان پستان ، گلوتاتیون پراکسیداز ، گلوتاتیون ردوکتاز