تعامل میان هنر، مکان و مخاطب با توجه به نقش ساختاری آن در هنر محیطی

بی تردید محیط زیست در دنیای حاضر ضرورتی پر اهمیت است و حفظ و نگهداری از آن نیز مسئولیتی است کـه همـواره بـر عهده تک تکِ افراد جامعه گذاشته شده که هنرمندان نیز از این امر مستثنی نمی باشند. هنر محیطی از شاخه های هنـر نـوینی است که سعی دارد تا با برقراری ارتباط میان مخاطب و طبیعت در مکان های متفاوت؛ زنـگ خطرهـای زیسـت محیطـی را بـه شهروندان مستقر در مکانهای مختلف جهان گوشزد کرده، تا بلکه مخاطبان در رویارویی5 مسالمت آمیز با چنین فجایعی، مـانع از پدیدار گشتن مجدد آنها شود. در این راستا این پژوهش بر آن شد تا تأثیر هنر محیطـی را بـر مخاطـب و مکـان زنـدگی وی مورد بررسی قرار داده تا به واسطه این امر تعامل زیستی آنان را در ارتباطی اشتراکی به تعاملی پایدار به لحاظ زیست محیطـی برساند. روش انجام این پژوهش ماهیتی ثوصیفی تحلیلی- داشته و شیوه گِردآوری اطلاعات نیز بـر مبنـای کتابخانـه ای صـورت پذیرفته. برآیند نهایی آنکه چنانچه هنرمند عرصه هنر محیطی از مکانهای متفاوتِ شهری به عنوان بوم طراحی خـویش سـود جوید؛ خواهد توانست تا مخاطبان را در تعاملی پویا جهت حفظ و نگهداری محیط زیستشان نگاه دارد. تا بلکه بـا ایجـاد چنـینحس مطلوبی آینده غامضانه فرزندان آنان را برای زیست در چنین مکانهایی کمی بی رنج تر سازد.

کلیدواژه ها:

مخاطب ، محیط ، شهر ، مکان ، هنر محیطی