مقایسه ی فنی و اقتصادی طرح های اسکان موقت با هدف توسعه شهری (مطالعه موردی: منطقه 5 شهرتهران)

کشور ایران به دلیل قرارگیری در منطقه پر مناقشه خاورمیانه و موقعیت ویژه استراتژیک، همچنین سیاست های استقلال طلبانه و استکبارستیز منحصر به فرد در مقیاس جهانی و نیز به دلیل شرایط خاص جغرافیایی و زمین شناختی در سالیان اخیر با تهدیدهای متعدد از جمله تهدیدات انسان ساز مانند جنگ، حملات تروریستی، خرابکاری و جنگ روانی و اقتصادی و نیز تهدیدات طبیعی مانند زلزله و سیل روبرو بوده است. وقوع این بحران ها سبب ویران شدن خانه و کاشانه بسیاری از هموطنان و آواره شدن آنان گردیده است. از سوی دیگر کلانشهر تهران به عنوان پایتخت استراتژیک و مرکز تجمع مراکز سیاسی و اداری و نیز کلانشهری با وسعت و جمعیت بالا و سوابق تاریخی وقوع زلزله در معرض بالاترین تهدیدات قرار دارد. از این رو پیش بینی های لازم در راستای اهداف پدافند غیر عامل ومدیریت بحران در کاهش آسیب پذیری ناشی از تهدیدات یاد شده نقش بسزایی خواهد داشت. یکی از مهم ترین راهکارها در مقابله با بحران های یاد شده بهره گیری از تمامی ظرفیت های موجود برای پیشب ینی اماکن تخلیه و اسکان اضطراری در شرایط بحران می باشد. یکی از مهم ترین ظرفیت های مغفول مانده تا کنون در اسکان آوارگان در شرایط بحران بناهای عمومی و دولتی به شمار می روند. لذا این پژوهش درصدد است ظرفیت و امکان بالقوه موجود در بناهای عمومی و دولتی شهر تهران را شناسایی کرده و طرح های اسکان موقت با هدف توسعه ی شهری را از بعد فنی و اقتصادی مقایسه کند. به منظور کاربردی بودن مطالعه، پژوهش حاضر به صورت موردی در خصوص توسعه ی شهری منطقه 5 شهر تهران متمرکز شده است.نتایج به دست آمده از پژوهش حاضر نشان می دهد، استفاده از طرح های اسکان موقت بجای روش های سنتی، به ویژه در شرایط وقوع بحران و با هدف توسعه ی شهری، به لحاظ فنی و اقتصادی کاملا توجیه پذیر است.

کلیدواژه ها:

طرح اسکان موقت ، توسعه ی شهری ، بحران ، منطقه 5 شهر تهران.