نقاط قوت و ضعف فضاهای باز سکونتگاه های غیررسمی (نمونه موردی: شهر گلستان)

در عصر حاضر یکی از پیامدهای گسترش شهرنشینی سریع، ایجاد محله های حاشیه نشین با بافت نابسامان و مسکن نابهنجار است، که ساکنان آن را معمولا، مهاجران روستایی و اقشار کم درآمد شهری تشکیل میدهند که در محله های خاصی اسکان یافته اند. هدف از این پژوهش تحلیل راهبردی و ساماندهی نظام دسترسی و همچنین فضاهای باز در سکونتگاه های غیررسمی شهر گلستان میباشد. نظام دسترسی یکی از مهمترین عوامل، بر ایجاد ساختار و استخوان بندی اصلی سکونتگاه هاست که در طول تاریخ در بازه های زمانی خاص و به علت تغییر نیازهای ساکنان و مطابق با شرایط زمانی و مکانی خود بوده است. جامعه آماری در این پژوهش 313 نفر از ساکنان و اهالی سکونتگاه های غیررسمی شهر گلستان میباشند. از آنجا که امکان مراجعه به تمامی افراد یک جامعه ممکن نیست، از روش نمونه گیری علمی به انتخاب نمونه میپردازیم. در پژوهش حاضر از سه روش مشاهده، مصاحبه و پرسشنامه برای جمع آوری اطلاعات استفاده گردیده است. در این مطالعه از نرم افزارهای SPSS و SWOT به منظور تجزیه و تحلیل استفاده شده است. در تحلیل SWOT مشخص شد که محدوده های مورد مطالعه با توجه به نقاط ضعف، فرصت، تهدید و قوت هایی که دارند دارای پتانسیل بهسازی در ارتباط با ماهیت و رویکرد اصلی تحقیق را دارند و میتوان با ارائه راهبردها و پیشنهادات اصولی به پایداری این محلات دست پیدا کرد.

کلیدواژه ها:

نقاط قوت ، نقاط ضعف ، سکونتگاه های غیررسمی ، شهر گلستان.