گردشگری خوراک به عنوان گزینه ای جهت توسعه پایدار مقاصد

مطالعه پیشرو پژوهشی درباره ویژگی های گردشگری خوراک و چگونگی تأثیر آن بر جامعه محلی به عنوان گزینه ایجهت توسعه پایدار مقاصد می باشد. از آنجا که گردشگری در محیطی صورت می گیرد که شامل محیط طبیعی ومحیط انسانی متشکل از فرایندهای اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی است و می تواند بر آنها اثرات منفی داشته باشد،در سال های اخیر مفهوم گردشگری و توسعه پایدار بیش از پیش، به ویژه در کشورهای در حال توسعه، مورد توجهواقع شده است. گردشگری خوراک به عنوان یکی از گونه های نوین و در حال رشد گردشگری، دارای ویژگی هایمنحصربه فردی است که در صورت برنامه ریزی و توجه ویژه به آن می تواند به عنوان ابزاری جهت توسعه پایدار مقصدایفای نقش نماید. نتایج پژوهش نشان میدهد که گردشگری خوراک با تأثیر بر شش مؤلفه شامل آشنایی عمیقگردشگران با فرهنگ جامعه میزبان؛ حفظ و اشاعه غذاهای محلی؛ توسعه کشاورزی بومی؛ افزایش جاذبه های مقصد؛ایجاد درآمدهای پایدار؛ و افزایش خودباوری ساکنین میتواند موجبات توسعه پایدار مقاصد گردشگری را فراهم آورد.همچنین، ظرفیت های فرهنگی شامل قدمت، اصالت و تنوع غذا و نوشیدنی در ایران می تواند با سیاست گذاری وبرنامه ریزی مناسب، راه را برای گسترش گردشگری خوراک و متعاقباً توسعه پایدار مقاصد هموارتر سازد.

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، گردشگری خوراک ، گردشگری پایدار ، غذا و نوشیدنی ، فرهنگ بومی