تأثیر هشت هفته تمرینات اصلاحی NASM بر راستای گردن و شانه در ورزشکاران دختر بدمینتون باز مبتلا به دفورمیتی گردن و شانه

مقدمه: ناهنجاري گردن کجی یکی از شایع ترین اختلالات اسکلتی-عضلانی در بین بازیکنان بدمینتون است که درصورت شناسایی و بررسی عوامل مؤثر بر این ناهنجاري، اغلب با اصلاح و تغییر الگوهاي نادرست و انجام حرکات اصلاحی،قابل درمان است. بدین منظور پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر هشت هفته تمرینات اصلاحی NASM بر راستاي گردن و شانه در ورزشکاران دختر بدمینتون باز مبتلا به دفورمیتی گردن و شانه انجام شد.مواد و روش ها : پژوهش نیمه تجربی حاضر، در سال 1398-1397 بر روي بازیکنان دختر رشته بدمینتون مبتلا به دفورمیتی هاي گردن و شانه شهر خرم آباد انجام شد. به این منظور تعداد 24 بازیکن دختر بدمینتون باز مبتلا به دفورمیتی گردن و شانه شهر خرم آباد (با میانگین سن 3/3±25/4 سال؛ میانگین قد 6/4±166/5 سانتی متر و میانگین وزن 4/9±62/9 کیلوگرم) انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه 12 نفري تجربی و کنترل تقسیم شدند. مداخله اصلاحی شامل 8 هفته برنامه تمرینات اصلاحی گردن و شانه طبق رویکرد NASM در چهارفاز(ریلیز مایو فاشیال- افزایش طول- فعال سازي-انسجام و یکپارچگی) بود. ارزیابی اولیه دفورمیتی شانه با استفاده از اینکلاینومتر دستی و ارزیابی راستايگردن با استفاده از اپلیکیشن کلاینومتر انجام شد. داده هاي جمع آوري شده با استفاده از نرم افزار Spss Vol.25 و آزمون کواریانس با حذف اثر پیش آزمون در سطح معناداري P<0/05 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: نتایج نشان داد که تمرینات اصلاحی باعث بهبود راستاي گردن و شانه ورزشکاران دختر بدمینتون بازمبتلا به دفورمیتی گردن و شانه در سطح معناداري P<0/05 شد. بحث و نتیجه گیری : به طور کلی می توان نتیجه گرفت که تمرینات اصلاحی NASM می توان روش درمانی مناسبی براي اصلاح و بهبود نسبی دفورمیتی هاي گردن و شانه، در افراد مبتلا به ناهنجاري هاي مذکور باشد.

کلیدواژه ها:

تمرینات اصلاحی NASM ، حس وضعیت مفصل ، راستاى گردن و شانه