پایش كمیت و كیفیت منابع آب زیرزمینی در منطقه درزوسایبان لارستان

آب، بنيادی ترين ماي هی زندگي در زمين به شمار مي آيد تا جای كه قرآن كريم نيز سرچشمه ی پيدايش زندگي را آب مي داند. انسانها، گياهان، جانوران و نيز ديگر زيست كنندگان در زمين، بدون آب توانايي زندگي را نداشته و از ميان خواهند رفت. دشت درزوسايبان لار با وسعت 3000 هكتار اراضي زراعي و جمعيتي بالغ بر 5000 نفر در جنوب شرقي استان فارس واقع شده است. آب كشاورزی دشت تماما از آب زيرزميني تامين مي گردد. متاسفانه به دليل برداشت های بي رويه از اين منبع ارزشمند در ساليان گذشته اين منبع با افت كمي و كيفي شديد روبرو شده است. جهت ارزيابي كمي و كيفي آب زيرزميني دشت از سال 1380 تا 1387 اقدام به برداشت عمق سطح آب در چاه های منتخب با استفاده از دستگاه عمق ياب و برداشت نمونه های آب جهت اندازه گيری هدايت الكتريكي ( EC ) آن گرديد. نتايج تحقيقات نشان مي دهد سطح آب در چاه های منتخب در طي سال های اندازه گيری به شدت روند كاهشي نشان مي دهد، بطوريكه بطور متوسط ساليانه به ميزان 86 / 4 متر ( 4860 ميلي متر) افت سطح آب ثبت شده است. اين در حاليست كه حداكثر تغذيعه طبيعي سالانه سفره آب زيرزميني دشت در اثر بارندگي و آبياری اراضي زراعي به 24 / 0 متر ( 240 ميلي متر) مي رسد. همچنين شوری آب چاه های منتخب در طي سال های اندازه گيری شده افزايش يافته و روند صعودی شديدی به خود گرفته است، بطوريكه در طي 7 سال ميزان متوسط شوری 45 / 2 برابر افزايش يافته است.

کلیدواژه ها:

افت سطح آب ، شوری آب ، آب زیرزمینی