تعیین طیف طرح حوزه نزدیک در فواصل مختلف از گسل برای خاک نوع II ایران

از آنجا که ایران کشور لرزه خیزی بوده و دارای گسلهای فعال زیادی میباشد و هر ساله زلزله های مختلفی در آن رخ میدهد، از این رو داشتن یک طیف طراحی برای تمامی سازه ها اقتصادی و مقرون به صرفه نمی باشد. حرکت زمین در حوزه ی نزدیک گسل علاوه بر دارابودن اثر جهت پذیری پیشران (حرکت پالس گونه) به دلیل نزدیکی به منبع لرزه یی و عدم کاهیدگی قابل توجه، دارای انرژی بیشتری نسبت به حوزه ی دور بوده، همچنین با توجه به خصوصیات حرکات زمین (شتاب، سرعت، تغییر مکان) در حوزه ی نزدیک و پاسخ متفاوت سازه ها به این حرکات نسبت به حرکات زمین در حوزه ی دور از گسل، میتوان به این نتیجه رسید که مقادیر طیفی و شکل طیف نیز در حوزه ی نزدیک متفاوت بوده و دارای خصوصیات منحصر به فردی است.در این تحقیق سعی شده است که با توجه به اطلاعات شتابنگاشتی که از زمین لرزه های مختلف ایران و جهان به دست آمده است، از بین رکوردهای خاک نوع II ابتدا رکوردهای دارای اثر پالس جهت پذیری شناسایی شده و سپس اثرات آن و تاثیر پارامتر فاصله سازه ها از مرکز زلزله (گسل) بر روی طیف پاسخ مورد بررسی و پژوهش قرار گیرد، سپس با کمک طیف های پاسخ که در فواصل مختلف از گسل تهیه شده است، اقدام به معرفی طیف طراحی جدیدی در حوزه ی نزدیک گسل گردد.همچنین در ادامه بین طیف طراحی جدید و آیین نامه ی طراحی لرزه ای ایران (استاندارد (2800 ویرایش سوم که اثرات ناشی از نزدیکی ساختگاه به گسل در آن لحاظ نشده است و ویرایش چهارم آن که ضریب نزدیکی به گسل به آن اضافه شده مقایسه ای صورت میدهد.

کلیدواژه ها:

حوزه ی نزدیک گسل ، فاصله از گسل ، پالس سرعت ، جهت پذیری پیشران ، طیف طراحی