بررسی کاهش اثرات لرزه ای عوارض توپوگرافی شیروانی با استفاده از جداسازهای لرزه ای

همواره بسیاري از مناطق مسکونی بر روي عوارض توپوگرافی شیروانی واقع شده اند. این عوارض موجب تقویت و بزرگنمایی امواج لرزه اي شده که می تواند موجب آسیب هاي جدي به سازه هاي واقع بر آن گردد. مطالعات محدودي در راستاي معرفی روشهاي کاهش اثرات توپوگرافی در اثر برخورد امواج لرزه اي انجام شده است. در این راستا یکی از اقتصاديترین روشهاي کاهش اثر حرکات لرزه اي استفاده از ژئوسنتتیکهاي لغزنده به عنوان جداسازهاي لرزه اي است. با جایگذاري این نوع از ژئوسنتتیک ها در خاك، بین لایه هاي خاك سطح لغزشی ایجاد میشود که لغزش لایه ها بر روي یکدیگر سبب استهلاك امواج لرزه اي عبوري و کاهش دامنه آنها می گردد. در این مقاله، به بررسی استفاده از این نوع المانهاي کاهنده امواج لرزهاي در توپوگرافی شیروانی به منظور کاهش اثرات بزرگنمایی امواج، پرداخته شده است. نتایج بدست آمده نشان میدهد که اثر تعداد و موقعیت المانهاي ژئوسنتتیکی نسبت به تاج شیروانی حائز اهمیت است. میزان استهلاك امواج لرزه اي با نزدیک شدن موقعیت لایه ژئوسنتتیک به تاج شیروانی افزایش می یابد. همچنین، با افزایش تعداد لایه هاي ژئوسنتتیکی، امواج لرزهاي به مقدار قابل توجهی تضعیف می گردند.

کلیدواژه ها:

توپوگرافی شیروانی ، جداسازهای ژئوسنتتیکی ، مدلسازی عددی ، موج ریکر ، بزرگنمایی امواج لرزه ای