شناسایی و رتبه بندی موانع صادرات کالاهای فرهنگی در ایران

هدف از تحقیق حاضر شناسایی و رتبه بندی موانع صادرات کالاهای فرهنگی در ایران است. پژوهش حاضر از نظر هدف توسعه ای ـ کاربردی و از لحاظ روش پژوهش، از نوع روش آمیخته اکتشافی می باشد، جامعه اماری بخش کیفی کلیه صاحبنظران و اساتید حوزه تجارت بین الملل و مدیریت فرهنگی می باشد جامعه اماری بخش کمی، کارکنان شرکت های صادرات و واردات کالاهای فرهنگی کالاهای فرهنگی می باشد. مدل موانع صادرات کالاهای فرهنگی در ایران دو بخش مولفه هاث اصلی و مولفه های فرعی می باشد. این دسته از مدل ها از شاخص هایی تشکیل شده است و مبنای ارزیابی صادرات کالاهای فرهنگی قرار می گیرند. جهت بررسی روایی سازه موانع صادرات کالاهای فرهنگی درایران از تحلیل تأییدی عاملی استفاده شد. نتایج نشان داد که بارهای عاملی نشانگرهای (سوالات) مربوط به هر یک از مولفه در پیش بینی صادرات کالاهای فرهنگی و نیز مناسب بودن بارعاملی هر مولفه به عنوان نشانگر موانع صادرات کالاهای فرهنگی درایران در پیش بینی این متغیر دارد. براساس نتایج همبستگی پیرسون رابطه بین موانع فرهنگی و انسانی و موانع اقتصادی و موانع اداری و ساختاری مثبت و معنادار است. یافته های تحقیق نشان داد که تمامی موانع صادراتی مورد بررسی، میانگین بیشتر از 3 دارند و در وضعیت تاثیرگذار قرار دارند. نتایج تحلیل نشان داد که موانع اقتصادی با میانگین 3/47 از نظر نمونه های اماری تحقیق در صادرات کالاهای فرهنگی بیشترین اهمیت را دارد. همچنین نتیجه میانگین رتبه ها نشان می دهد که موانع اقتصادی با ضریب 4/14 میانگین بالاتری دارد. در نتیجه بیشترین تأثیر را در صارات کالاهای فرهنگی دارد.

کلیدواژه ها:

صادرات ، کالای فرهنگی ، موانع