گریزی بر اشعار محمدعلی بهمنی از دیدگاه سبک رمانتیک شعر (فردی عاشقانه، انقلابی -اجتماعی، اروتیک)

شعر رمانتیک یعنی شعری که ناخودآگاه و رویایی باشد و نگاهی درونی داشته باشد.اصولاً اشعار را می توان در چهارچوب و قالب ها و سبک های متفاوت مورد بررسی و کنکاش قرار دارد. یکی ازاین سبک ها سبک «رمانتیک» است که خود به سه دستل رمانتیک فردی ـ عاشقانه، انقلابی ـ اجتماعی، و اروتیک (اشعار جنسی) تقسیم می شود. هریک ازاین تقسیم بندی ها مشخصات وکدهای مربوط به خود را دارد. که براساس افکار شاعر خواسته یا ناخواسته وارد سروده های وی می شود.مثلاً رمانتیسم فردی ـ عاشقانه راه بی خطری که به مرگ و جنسیت ختم می شود. و دنبال مسائل جنسی است، به سمت انزوای روحی ودنیایی رویایی و ذهنی و نهایت عشق جنسی و تخلیه جنسی که بیشتر در دهۀ 20 مرسوم بود می رود. در رمانیستم اجتماعی، ـ انقلابی، به زن با تردید می کند و دنبال مسائل سیاسی واجتماعی است وعشق را از بیخ و بن نفی می کند و زن بیرون از میدان مبارزه بعد از پیروزی قرار دارد. شعر اروتیسم هم هر آنچه به معنای جنسی و شهوانی باشد و بین وصل جنسی در هماهنگی ذهنی و قلبی است که این مورد در اشعار بهمنی جایگاهی ندارد. رمانتیسم بعد از کلاسیسم بوجود آمد. آنچه برای کلاسیم ها اصل بود اینها ضدش را بیان می کردند و پایبند به مذهب و عقل گرایی نبودند، بلکه خیال پرداز وتخیل گرا بودند. این مقاله سعی بر آن دارد تا برخی از اشعار محمدعلی بهمنی شاعر نامی معاصر رادر دچارت سبک رمانتیک با توجه به رویکرد سه گانه مذکور مورد بررسی قرار دهد.

کلیدواژه ها:

بهمنی ، رمانتیک ، فردی ـ عاشقانه ، اروتیک ، انقلابی اجتماعی ، سبک