تاثیر ادبیات داستانی کودک بر روانشناسی رشد

رابطه روانشناسي و ادبيات در عصر امروز يك امر حياتي است. ادبيات امروز خارج از روانشناسي نمي باشد چون هر نوشته اي كه خلق مي شود بايد داراي روح و تازگي باشد كه آن روحرا روانشناسي مي گوييم تا شخص بتواند با افكار سالم آن اثر را بخواهد و از آن لذت برد. داستان هاي کودکان بايد طوري نوشته شوند که کودك بتواند خود در مورد شخصيت هاي داستان هاتصميم بگيرد و حتی سرنوشت آنها را تغيير دهد . تعامل با کودك طی خواندن داستان ارزش آموزشی داستان خوانی را نشان مي دهد و بر نقش داستان به منزلۀ ابزار آموزشی برايپيشبرد تفکر تأکيد مي کند و مي تواند موجب رشد تفکر در کودکان شود. روش اين تحقيق كتابخانه اي است كه از كتاب ها و مقالات گرفته شده است . هدف اصلی اين مطالعه آن است کهدر تعامل مفاهيم کودکی و فلسفه، جايی را نيز به ادبيات کودک اختصاص دهد و پيوند ادبيات داستانی و روانشناسی رشد را تحليل کند .نتاج نشان می دهد رابطه روان شناسیوادبيات يک رابطه دو طرفه است.به عبارتی ادبيات داستانی به طور مستقيم در زندگی عملی و رفتار ،گفتار و کردار کودک اثر مي گذارد.

کلیدواژه ها:

ادبیات کودک ، ادبیان داستانی ، روانشناسی رشد ، آموزش تفکر