وحدت و کثرت در معماری اسلامی از منظر تیتوس بورکهارت

تیتوس بورکهات یکی از مهم ترین متفکرانی است که در زمان حیات خود به تحقیق و شرح جنبه های مختلف حکمت و سنت پرداخته و در زمینۀ هنرهای اسلامی، معماری و تمدن اسلامی پزوهش نموده است و جزء محققین برجسته در عرفان و تصوف اسلامی به شمار می آید. مهم ترین نظریات بورکهات را می توان در اصول اعتقادی، فلسفی وعرفانی در زمینه هنر و علوم اسلامی و دیدگاه های وی نسبت به هنرمند، و خوداثرهنری یا معماری خلاصه کرد. در اعتقادات فلسفی وی، بحث تولید و بحث کثرت به وحدت ووحدت به کثرت، اهمیت بسیاری داردو وحدت و کثرت یکی از الزامات وجودی زیبایی و هنر است که در معماری اسلامی نمود پیدا کرده است چنانچه هنری نتواند بیانگر وحدت شود از نقصان هستی برخوردار است. مضمون اصلی اسلام وحدتی است که همواره در همه جا وهمه وقت موجود است تنها باید آن را بازشناخت. در بینش اسلامی هنر برای این است که به ماده، معنایی روحانی ببخشد و زیبایی بالقوه ای که از احدیث وام گرفته است را آشکار سازد. در این مقاله به معرفی تیتوس بورکهات نظریات وی در زمینه هنر و معماری اسلامی پرداخته ومفهوم وحدت و کثرت را در معماری از نگاه وی، بررسی می کنیم. گردآوری مطالب مقاله به روش کتابخانه ای و پایگاه های معتبر اینترنتی صورت گرفته، که به شیوۀ توصیفی و تحلیلی تنظیم شده است.

کلیدواژه ها:

وحدت ، کثرت ، هنر اسلامی ، معماری اسلامی ، تیتوس بورکهارت