بررسی تاریخی مدیریت توزیع آب رودخانه زاینده رود و مشکلات وچالش ها پیش رو

رودخانه زاینده رود به عنوان بزرگترین رودخانه واقع در حوزه ابریز فلات مرکزی ایران دارای نقشی مهم و حیاتی در تامین آب شرب، صنعت، کشاورزی و محیط زیست این منطقه می باشد. بررسی ها نشان میدهد که در ادوار مختلف تاریخی همزمان با توسعه جوامع انسانی و افزایش تقاضای مصرف اب مدیریت توزیع آب این رودخانه نیز دچار تغییر و ت حولات زیادی شده است اولین نظام بهره برداری از رودخانه زاینده رود در زمان ساسانیان و به دستور اردشیر بابکان توسط فردی به نام مهربن وردان شکل گرفته است درزمان حکومت صفویان شیخ بهایی با همکاری تعدادی از نخبگان و افراد مطلع محلی نظام نامه ای را جهتتقسیم آب رودخانه زاینده رود تدوین نمود که بعدها به طومار شیخ بهایی معروف گردید. از نکات مهم و ارزشمند این نظام نامه نقشی بود که برای بهره برداران د رمدیریت اب رودخانه زاینده رود در نظر گرفته شده است در سال 1322 با تشکیل بنگاه مستقل ابیاری و در پی ان در سال 1342 با تشکیل وزارت آب و برق مدیریت منابع اب حوزه زاینده رود وارد مرحله تازه ای شد در سال 1350 بهره برداری از سد زاینده رود اغاز گردید با شروع بهره برداری از این سد مدیریت آب زاینده رود و نظام سنتی بهره برداری از این رودخانه دچار تغییر و تحولات اساسی شد این تحولات به نوبه خود مشکلات و چالشهای جدیدی را پیش روی مدیریت توزیع اب زاینده رود قرار داد.