تحلیل و ارزیابی اجرای بازیافت گرم معابر آسفالتی در مناطق گرم و مرطوب ( مطالعه موردی جزیره كیش )

روش هاي بسياري براي اجرا، مرمت و نگهداري از روسازي هاي آسفالتي وجود دارد كه يكي از اين روش ها، بازيافت آن است و به دو دسته سرد و گرم و در يك تقسيم بندي ديگر، به صورت درجا و يا در كارخانه انجام مي شود. با توجه به مزاياي بازيافت مصالح آسفالتي، بر اساس نوع خرابي ايجاد شده در سطوح آسفالتي، شرايط اقليمي و درجه اهميت راه، از روش هاي مختلفي براي بازيافت استفاده مي شود. محور مطالعاتي اين پژوهش، آسفالت هاي بازيافتي گرم است. اين روش بازيافت از سال 1372 در ايران به كار گرفته شده است.[ 4] با توجه به سرمايه گذاري انجام شده توسط دولت ايران از ابتداي دهه 70 هجري شمسي بر روي پروژه هاي توسعه اي در جنوب كشور به منظور جذب گردشگر و استفاده از پتانسيل هاي اين خطه، از جمله مناطقي كه در آن از اين روش بازيافت استفاده شده است، جزيره كيش است. علاوه بر آن در ساير نقاط ايران، از جمله آزادراه برونشهريتهران-قم و خيابان درونشهري شريعتي تهران، نيز از اين روش استفاده شده است. [ 3]در اين مطالعه، تلاش شده است تا ابتدا روش هاي مختلف مرمت معابر آسفالتي با استفاده از بازيافت گرم مورد بررسي قرار گيرد و سپس با تكيه بر دلايل خرابي، عملكرد روسازي هاي اجرا شده در جزيره كيش به عنوان مطالعه اي موردي از مناطق گرم و مرطوب كشور، مورد تحليل و ارزيابي قرار گيرد تا اولا نحوه عملكرد پروژه هاي با بتن آسفالتي بازيافتي مشخص شود و ثانيا مقايسه اي بين روش هاي مرمت انجام پذيرد. نمونه هاي عملي از آسفالت بازيافتي كه مربوط به جزيره كيش است، برداشت و مورد آزمايش قرار گرفته است.

کلیدواژه ها:

بازیافت گرم ، معابر آسفالتی ، نواحی گرم و مرطوب ، جزیره کیش