نهج البلاغه از منظر دانشمندان و ادیبان اهل سنت

نهج البلاغه یکی از کتب بسیار عنی از زمان تدوین آن تا به امروز نزد علمان و ادبا و حتی غیر مسلمانان بوده است. این مقاله برآن است که زوایای این کتاب گرانسنگ را نه از دید ارادتممندان به ساحت مقدس امیر مؤمنان علی(ع) ، بلکه از منظرگاه عالمان اهل سنت مورد کنکاش قرار دهد. این پژوهش از متون دینی بر اساس اسنادکتابخانه ای استفاده شده است. از بررسی نظریات وآراء عالمان اهل سنت راجع به نهج البلاغه می توان به سه دسته ازنظریات اشاره نمود: دسته اول کسانی هستند که تمام مطالب نهج البلاغه را قبول دارند و مطالب آن را از آن امام (ع) دانستند. دسته دوم کسانی هستند که بعضی از مطالب نهج البلاغه را که درتضاد با مسلمات مکتبی خود می بینند ، مورد تردید قرار داده امابعضی از مطالب آن را صدوریافته از ناحیه امام می دانند، و دسته سوم نیز کسانی هستند که تعصب سنگین مانع از آن گردیده که مطالب آن را کلام امام (ع)بدانند و با القا به شبهات گوناگون سعی در تضعیف نمودن سند و متن این کتاب را داشتند . اما فنون بلاغت و محتوای غنی کتاب خود بیانگر این حقیقت است که جنس کلام فراتر از کلام بشری و فروتر از کلام خالق هستی می باشد و دوست ودشمن را مغلوب ومجذوب خود ساخته است. وازطرف دیگر دقت نظر واهتمام امامان معصوم وعالمان شیعی وکثرت نقل وکتابت مطالب نهج البلاغه هرگونه شبهه رامی زداید.

کلیدواژه ها:

نهج البلاغه ، امام علی(ع) ، اهل سنت ، شبهات.