تولید امولسیون پیکرینگ روغن هسته انار در آب با نانوژل کیتوزان- کاپریک اسید و بررسی پایداری و مورفولوژی آن

امولسیون ها سیستم هایی هستند که از نظر سینیتیکی پایدار ولی از نظر ترمودینامیکی ناپایدار و بدون ثبات می باشند.پایداری امولسیون ها را می توان از طریق افزودن امولسیفایر بهبود بخشید. امولسیفایرها ترکیبات فعال سطحی هستندکه سبب کاهش کشش سطحی و تثبیت امولسیون می گردند. به دلیل اثرات سوء امولسیفایر بر سلامت مصرف کننده،امروزه استفاده از امولسیون پیکرینگ رویکرد دیگری است که مورد توجه پژوهشگران قرار گرفته است. امولسیونپیکرینگ امولسیونی است که از ذرات جامد به ویژه در اندازه نانومتر برای پایدرای امولسیون استفاده می شود. هدف ازاین مطالعه، تولید نانوژل کیتوزان اصلاح شده با کاپریک اسید و ایجاد ذرات در اندازه نانومتر با روش فراصوت بود. درادامه میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) به منظور تعیین اندازه ذرات استفاده شد. نتایج عکس الکترونی روبشیتولید ذرات کیتوزان در حد زیر 100 نانومتر را تایید کرد. در مرحله بعد اثر نسبت نانوژل کیتوزان به روغن هسته اناربر پایداری، ویژگی میکروسکوپی و اندازه ذرات امولسیون بررسی شد. نتایج نشان داد که افزایش در غلظت روغن از50 به 400 با عث افزایش اندازه ذرات و افزایش در کریمینگ شده است. به همین دلیل در غلظت 400 میکرولیترروغن ناپایدارترین امولسیون و غلظت 50 میکرولیتر پایدارترین امولسیون حاصل شد.

کلیدواژه ها:

روغن هسته انار ، امولسیون پیکرینگ ، نانوژل کیتوزان-کاپریک اسید ، پایداری امولسیون