طراحی و تبیین مدل توسعه منابع انسانی در صنعت دریانوردی

حمل‌ونقل دریایی نقش بسیار مهم و تعیین‌کننده‌ای در توسعه اقتصادی و تجارت بین‌المللی ایفا می‌نماید. در انجام این فعالیت نقش عامل انسانی و دریانوردان بی‌بدیل و ممتاز است. هدف از این پژوهش، طراحی و تبیین مدل توسعه منابع انسانی در صنعت دریانوردی می‌باشد. پژوهش حاضر از نظر هدف، بنیادی –کاربردی و از لحاظ روش، توصیفی –پیمایشی است. از نظر ماهیت، جزء پژوهش‌های اکتشافی بشمار می‌رود. جامعه آماری این پژوهش را دریانوردان کشور که دارای گواهینامه‌های معتبر در سفرهای نامحدود می‌باشند، تشکیل می‌دهند. حجم جامعه آماری این پژوهش 4916 نفر می‌باشد، 357 نفر به عنوان نمونه آماری به صورت تصادفی طبقه‌ای ساده، متناسب با حجم، در سه رده مدیریتی، عملیاتی و پشتیبانی گزینش‌شده‌اند و برای تعیین حجم نمونه از جدول "کر جسی- مورگان" استفاده شد. ابزار مورداستفاده، پرسشنامه‌ی ساخته‌شده توسط محققین می‌باشد. اعتبار آزمون با استفاده از روش آلفای کرونباخ 951/0 برآورد گردید. برای بررسی روایی سازه پرسشنامه پس از برآورد کفایت نمونه‌برداری (KMO) و آزمون کرویت بارتلت، تحلیل عاملی بر پایه روش تحلیل مؤلفه‌های اصلی انجام گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از آمار توصیفی، استنباطی و مدل معادلات ساختاری، از نرم‌افزار SPSS و AMOS استفاده گردید. نتایج نشان می‌دهد عوامل آموزش و پرورش، بین‌المللی و نگرش جهانی، رفتاری، زیرساختی، تقویت ماندگاری دریانوردان در شغل دریانوردی، توانمندسازی و فرایندهای منابع انسانی بر توسعه منابع انسانی مؤثرند و درنهایت با استفاده از تحلیل عاملی تأییدی مدل نهایی تحقیق استخراج و برازش آن مورد تأیید قرار گرفت.

کلیدواژه ها:

دریانوردان ، مدل توسعه منابع انسانی ، دریانوردی