بررسی تغییرات مکانی عمق سطح آب زیر زمینی دشت داراب استان فارس با استفاده از زمین آمار

در این تحقیق از آمار سطح ایستابی در یک دوره 12 ساله83-72 برای کلیه چاههای پیزومتری دشت داراب در استان فارس ( 42 حلقه) استفاده شده است. اولین هدف از این تحقیق ارزیابی زمین آمار در مطالعات مربوط به تغییرات مکانی عمق سطح آب زیرزمینی در این منطقه می باشد. متغیرهایی که در این مطالعه مورد بررسی قرار گرفنه اند، عبارتند از حداقل عمق سطح آب زیرزمینی ، متوسط عمق سطح آب زیرزمینی ، حداکثر عمق سطح آب زیرزمینی ، عمق سطح آب زیرزمینی در پر باران ترین سال، عمق سطح آب زیرزمینی در کم باران ترین سال و عمق سطح آب زیرزمینی در سال با بارندگی متوسط می باشند. نتایج بدست آمده موید کارائی این روش بوده، بطوریکه اصلی ترین پارامتر ارزیابی این روش که نسبت استحکام ساختار فضائی می باشد، جهت متغیرهای مختلف مقادیر کاملاً قابل قبولی را به خود اختصاص داده است. بیشترین مقدار دامنه تأثیر مربوط به متغیر حداکثر عمق سطح آب زیرزمینی می باشد 14180 متر) که بیان کننده بیشتر بودن شعاع همبستگی عمق سطح آب زیرزمینی در شرایط خشکسالی است. هدف ) دوم عبارت است از تخمین مکانی عمق سطح آب زیرزمینی در سطح دشت به وسیله تخمینگرکریجنیگ، که پس از تخمین ، نقشه های هم عمق برای کلیه متغیرها ی فوق الذکر رسم گردید.این نقشه ها نشان می دهند که بیشترین افت سطح آب در مناطق شمالی وشمال شرقی حادث شده اند. در نهایت با محاسبهRMSE ریشه دوم متوسط توان دوم خطا) برای کلیه متغیرها , متغیر (متوسط ) عمق سطح آب زیرزمینی در سال پرآب ( پر باران ترین سال ) دارای کمترین خطای تخمین ومتغیر(متوسط)حداکثر عمق سطح آب زیرزمینی دارای بیشترین خطای تخمین تشخیص داده شدند

کلیدواژه ها:

عمق سطح آب زیرزمینی ، زمین آمار ، داراب ، کریجینگ ، فارس