مبانی نظریه تاریخ‌مندی آموزه‌های دین از نگاه نومعتزلی و نقد آن

در این پژوهش سعی شده است مبانی نظریه تاریخ­مندی آموزه­های دین از نگاه نومعتزلی، بررسی شود، پس ابتدا دیدگاه نومعتزلی و سپس نقد این دیدگاه­ها بیان می­شود. نتیجه این پژوهش نشان می­دهد که قرآن، امری‌ مافوق‌ زمان و مـکان، و عربی بودن زبان قرآن، بــا تـاریخ­منـدی و تـأثر قـرآن از فـرهنگ زمانه ملازمه­ای ندارد؛ زیرا قرآن امـری‌ موجـود در‌ لـوح محفـوظ و در کتاب مکنون الهی است که پس از طـی مـراحلی از حقیقت محمدیه بر وجود‌ پیـامبر (ص) نـازل شد، همچنین مخاطب قرآن، فقط اعراب آن زمان نبوده و این کتاب برای همه جهانیان است. برهمین اساس، رسالتش نیز جهانی و محدود به مکان نزول نمی­شود.

کلیدواژه ها:

تاریخ‌مندی ، آموزه‌های دین ، وحی ، عقل ، نواعتزال