نگرش فمینیستی عزیزه الحبری به آیات قرآن با تأکید بر مسأله ضرب زنان
محل انتشار: دوفصلنامه کتاب قیم، دوره: 10، شماره: 22
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 531
فایل این مقاله در 23 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_KGY-10-22_005
تاریخ نمایه سازی: 24 آذر 1399
چکیده مقاله:
ارتباط و تعامل روبهرشد جهان اسلام و دنیای غرب به شکلگیری نحلههای گوناگونی انجامیده که هریک به تنهایی منادی تفسیر اصیل و برداشت صحیح از آیات قرآن هستند. یکی از این جریانهای نوظهور، «فمینیسم اسلامی» است که طی چند دهه اخیر، خواهان اصلاح فهم قرآن کریم با هدف ارائه الگوی جنسیتی برابر و در نتیجه، ارتقای جایگاه زنان در اسلام است. یکی از برجستهترین نواندیشان این جریان، عزیزة الحبری است که این مقاله با روش توصیفیـتحلیلی در صدد استخراج نگرش قرآنی اوست. وی در تفسیر قرآن از اصولی لازم در فهم همچون توحید، اصل تنوع و اصل سازگاری نام میبرد. الحبری نتیجه مبنا قرار دادن این اصول را رعایت اعتدال و اجتناب از دیدگاههای پدرسالارنه میداند که زیربنای دستیابی به نظام روابط عادلانه است. به نظر او، هر برداشتی خلاف این اصول همچون پنداشتهای پدرسالارانه از آیات الهی، مردود بوده و باید کنار گذاشته شود. همچنین دو مؤلفه روشی مهم وی که در روند نظرات تفسیری هویداست، «اصلاح تدریجی» و «بسترمندسازی فهم آیات» است. یکی از مهمترین نظرات الحبری پرداختن به «ضرب زنان» در آیات قرآنی است که از رهگذر مؤیدات قرآنی و روایی، منظور از نشوز را زنا دانسته و سپس تفسیر متفاوتی از آن در راستای سنت اصلاح تدریجی قرآن ارائه داده و قائل به لزوم محو کلی این سنت ناصحیح در دوره معاصر شده است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محمد صادق هدایت زاده
دانشجوی دکتری علوم قرآن و حدیث دانشگاه فردوسی مشهد
سهیلا پیروزفر
دانشیار دانشکده الهیات دانشگاه فردوسی مشهد
غلامرضا ریسیان
دانشیار دانشگاه فردوسی مشهد