مطالعه تجربی فرآیند جذب دی اکسید کربن از هوا در بستر آکنده دوار

در این مطالعه با ساخت بستر آکنده دوار، فرآیند جذب دی اکسید کربن از هوا مورد بررسی قرار گرفته است. در ابتدا آزمایشات هیدرودینامیک جهت تحلیل الگوی جریان و افت فشار در دو حالت تک فازی و دو فازی انجام شده است و سپس آزمایشات جذب با استفاده از آب و محلول‌های مونو اتانول آمین و دی اتانول آمین با درصدهای وزنی مختلف صورت گرفته است. نقش پارامترهایی نظیر سرعت چرخش روتور، نرخ جریان گاز و مایع، نوع و درصد وزنی محلول جاذب روی راندمان جذب بررسی شد و نتایج نشان داد که افزایش سرعت روتور موجب افزایش راندمان جذب می‌گردد. همچنین افزایش دبی مایع و غلظت محلول جاذب، راندمان جذب را افزایش داده و با افزایش شدت جریان گاز، راندمان جذب کاهش می‌یابد. نتایج مطالعه‌ی هیدرودینامیک نشان داد که افت فشار با افزایش نرخ جریان گاز و مایع، افزایش می‌یابد. از آزمایشات هیدرودینامیک جهت تعیین حداکثر جریان‌های گاز و مایع برای آزمایشات جذب استفاده شده است.

کلیدواژه ها:

بستر آکنده دوار ، جذب دی اکسید کربن ، مطالعه تجربی ، جذب ، هیدرودینامیک