طرح پیشنهادی پایش سلامت افراد نظامی با امنیت بالا و بررسی چالش های موجود

در مأموریتهای نظامی به ویژه در عملیات مرزی، اغتشاشات شهری و آزادی گروگانها، اطلاع از محل استقرار، وضعیت سلامتی و روانی نیروهای عمل کننده در صحنه ی عملیات از مهمترین عوامل موفقیت نیروها در اجرای وظایف محوله هستند. نیاز به داشتن چنین سامانهای اکثر کشورها را به سمت طراحی و ساخت چنین تجهیزاتی با توجه به موقعیت جغرافیایی، نوع آب و هوا و نوع نیازهای آنها سوق داده است.درواقع سامانهی پایش سلامت افراد یا هشدار حیات، جستجو و آگاهی از وضعیت جسمانی و روانی نیروهای خودی را بسیار بیشتر از چیزی که در زمان حال میتوانیم برای ما تسهیل میکند. این سامانه به فرماندهان اجازه میدهد بدون نیاز به حضور در محل و از راه دور، مکان، ضربان قلب، تنفس و میزان هوشیاری و وضعیت روانی افراد تحت امر خود -که دسترسی به آنها در حین عملیات غیرممکن است- را تحت نظر گرفته و به آنان این قابلیت را میدهد که وضعیت کارکنان بهویژه مصدومان را رصد و متناسب با وضعیت آنان نسبت به امدادرسانی، برنامه ریزی و اقدام نمایند.»سامانه هشدار حیات« یک فن آوری چند وجهی است. بدین معنی که برای طراحی و ساخت این سامانه به ترکیب چندین شاخه ی مهندسی شامل پردازش سیگنال های حیاتی، هویت سنجی و امنیت داده و ارتباطات رادیویی نیاز است. در ضمن در طراحی سامانه هشدار حیات بسیاری از عوامل مانند اندازه، وزن، تحرک، زمان عملیاتی شدن، پهنای باند، برد مفید و مهمتر از همه، عملکرد قابل اعتماد و ارائه اطلاعات دقیق باید در نظر گرفته شود. بطور مختصر هدف از اجرای این پروژه توسعه زیرساختهای فنی سامانهای است که:-1 در گام اول، هویت فرد، وضعیت جسمانی و شرایط محیطی نیروها درصحنه عملیات را توسط حسگرهایی که به فرد متصل است، حس نماید؛ -2 در گام دوم، اطلاعات حسگرها را با استفاده از یک سامانه ارتباطی به مرکز یا مراکز فرماندهی منتقل نماید؛-3 در گام آخر اطلاعات جمع آوری شده از نیروها درصحنه عملیات را در قالب یک رابط کاربری مناسب در اختیار فرماندهان قرار دهد.

کلیدواژه ها:

سامانه هشدار حیات ، حسگر وضعیت فیزیولوژیکی ، سامانه ارتباطی ، شبکه حسگر بیسیم.