فشرده سازی بدون اتلاف سیگنالهای ECG برای انتقال از طریق شبکه های بی سیم

با توسعه سیستمهای چند رسانه ای دیجیتال، یک نیازی به کاهش هزینه ذخیره سازی انتقال اطلاعات وجود دارد. الزامات ذخیره سازی برای سیگنالهای بلند مدت نظیر مانیتورینگ 24 ساعته قلب، بسیار زیاد است و بنابراین، اغلب فشرده سازی سیگنال بکار گرفته میشود. کاهش هزینه حااصله از طریق فشرده سازی منجر به کاهشی در اندازه داده هایی میشود که اطلاعات را نشان میدهند. همزمان، به محض اینکه فرآیند باز سازی انجام شود، سیگنال حاصله بایستی حاوی جزییات کافی برای کاردیولوژیست باشد تا قادر به شناسایی بی نظمی ها باشد. فشرده سازهایی تلفاتی ممکن است که چنین جزییاتی را پنهان سازند، در حالی که فشرده سازهای بدون تلف سیگنال را دقیقا به همان صورتی که گرفته شده است، حفظ مینمایند. این مقاله، عملکرد چندین الگوریتم فشرده سازی بدون تلف را که به طور گسترده ای برای کدینگ تصویر استفاده می شوند، تحقیق می نماید. تکنیکهای مختلف فشرده سازی نه تنها از نظر نسبت فشرده سازی و پهنای باند فشرده سازی و باز سازی ارزیابی میشوند، بلکه همچنین از بر اساس عملکرد آنها در هنگامیکه داده های فشرده شده بایستی از طریق هرگونه شبکه بی سیم موجود ارسال شوند، ارزیابی میشوند. بنابراین، این مقاله سعی در تحقیق و توسعه یک مدل فشرده سازی داده برای سیگنالهای پزشکی ارسال شده دارد. این مدل بایستی عملی و شدنی باشد و بایستی فواید فشرده سازی داده ها را اثبات نماید. این پیاده سازیها قصد دارند تا در داخل یک سیستم بزرگی که به بیمار اجازه میدهد تا داده های پزشکی را از یک محل دور افتاده ارسال نماید، استفاده میشود.

کلیدواژه ها:

کاردیولوژیست ، تلف سیگنال و الگوریتم فشرده سازی