بررسی تاثیر عاملدار کردن نانوفوتوکاتالیست ها بر عملکرد آنها

همزمان با افزایش جمعیت جهان و سرعت صنعتی سازی، دفع پساب های صنعتی خطراتی را بر محیط زیست تحمیلمی کند که در حال تبدیل شدن به بزرگترین نگرانی برای توسعه پایدار جامعه انسانی است. روش های متعددی برای حذفآلاینده ها از پساب ها بکار گرفته شده است. در میان آنها، فرایند تخریب فوتوکاتالیستی به عنوان یکی از روش های متداولتصفیه این امکان را فراهم می آورد که طیف وسیعی از آلودگی های آلی را طی واکنش های سریع و در شرایط ملایم به آب ودی اکسید کربن تبدیل کرد. کارایی نانوفوتوکاتالیست ها بستگی به درجه نسبی فعالیت جفت های الکترون- حفره ای داردکه از واکنش های انتقال بار میان سطحی نشات می گیرند و اصلاح انتخابی سطح فوتوکاتالیست می تواند کارایی انتقالدهنده های بار را افزایش دهد. بهبود جدایی بار و ممانعت از بازترکیب حاملین بار بسیار ضروری است. از طرف دیگر، از آنجائی که در فرایند تخریب فوتوکاتالیستی، ابتدا آلاینده بر سطح کاتالیست جذب شده و بعد تخریب می شود، لذا افزایشانتخابگری فوتوکاتالیست روشی برای افزایش راندمان تخریب آلاینده خواهد بود. انتخاب گروه عاملی مناسب جهت عاملدارکردن فوتوکاتالیست نه تنها می تواند بر افزایش تمایل جذب آلاینده بر سطح فوتوکاتالیست و متعاقبا بهبود راندمان تخریبآن نقش بسزایی ایفا کند، بلکه گروه های عاملی می توانند بستر لازم برای تشکیل کمپلکس با آلاینده موجود در پساب رافراهم کنند و عاملدار کردن سطح فوتوکاتالیست ها می تواند بر افزایش مساحت سطح ویژه و همچنین انتقال بهینهالکترون- حفره و متعاقبا بهبود فعالیت کاتالیستی آنها موثر باشد.

کلیدواژه ها:

فوتوکاتالیست ، عاملدارکردن ، نانومواد