مطالعۀ کارکرد دشواژه در سینمای معاصر ایران

پژوهش پیش رو به بررسی کارکرد تابوهای زبانی در سینمای معاصر ایران می پردازد. بیست فیلم منتخب، در بازهزمانی سال های 1376 تا 1396 بوده و پس از مشاهده فیلم ها، داده ها استخراج و یاداشت برداری گردیده اند. در این راستا،طبقه بندی وارداف اصلاح شده و با فرهنگ ایران تطابق یافته است. نتایج نشان می دهد از میان کارکردهای طبقه بندیمذکور، جلب توجه، تحریک و تحقیر در سینمای ایران مشاهده گردید. به علاوه، چهار کارکرد جدید شامل تأکید، تخلیهروانی، ترس و ابراز محبت نیز شناسایی شدند. در ادامه به تحلیل تحقیق با نرم افزار اس پی اس اس پرداخته شده است. براساس نتایج، دشواژه های مربوط به تخلیه روانی با فاصله ای قابل توجه با سایر دشواژه ها، با میزان 49 % دارای بیشترینفراوانی هستند. نتایج حاصل در شناخت هرچه بیشتر جلوه های بیانی غیررسمی زبان مؤثر بوده و لایه های پنهان شیوه هایبروز احساس در موقعیت های انسانی مکالمه را واکاوی می کند.

کلیدواژه ها:

تابوی زبانی ، زبان شناسی اجتماعی ، سینمای معاصر ایران ، کارکرد دشواژه