نقش یادگیری سازمانی و فرایند کسب و کار بر عملکرد دانش محور سازمان‌ها (نمونه پژوهش: اداره دارایی زنجان و سازمان صنعت و معدن بجنورد)

عمده‌ترین سرمایه سازمان‌های تولیدی و خدماتی عصر حاضر، دانشی است که به آن دسترسی دارند. سازمان‌هایی می‌توانند پیشرو و پیشتاز باشند که قادرند بیشترین، معتبرترین و به روز ترین دانش بشری را در حوزه کسب و کارشان در اختیار گیرند و از آن استفاده بهینه کنند و با تصرف دانش، خرد و تجربیات با ارزش افزوده کارکنان و نیز پیاده‌سازی، بازیابی، حفظ و نگهداری دانش به منزلهَ‌ی دارایی‌های ناملموس سازمان استفاده کنند. عملکرد دانش محور بر اساس دیدگاه دانشی در منابع دانش سازمان ریشه دارد. به‌علاوه، این نوع عملکرد تحت تاثیر قابلیت‌های فرایند کسب و کار نیز می‌باشد. به همین منظور، این مطالعه با هدف ارائه مدلی برای تعریف عملکرد بر این اساس انجام شده است. ابزار جمع‌آوری داده‌ها پرسشنامه استاندارد می‌باشد و جامعه آماری کارکنان اداره دارایی زنجان و سازمان صنعت و معدن بجنورد می‌باشد. نمونه آماری این پژوهش شامل ۱۹۹ نفر از کارکنان اداره دارایی زنجان و سازمان صنعت و معدن بجنورد بودند و پرسشنامه به روش تصادفی ساده بین آن‌ها توزیع شد. مدل مفهومی تحقیق با استفاده از مدل معادلات ساختاری در نرم‌افزار PLS برازش شد. یافته‌های تحقیق نشان می‌دهد، منابع دانشی با نقش واسطه‌ای قابلیت‌های فرایند کسب و کار به‌عنوان مبنای عملکرد دانش محور سازمان هستند. به‌عبارتی، دارایی‌های دانشی و قابلیت‌های فرایندی دو محرک مرتبط در  فرایند خلق ارزش در سازمان هستند. به‌طور خاص، سرمایه دانشی بر قابلیت فرآیند دانش تاثیر داشته و همچنین  یادگیری سازمانی بر سرمایه دانشی و قابلیت فرآیند کسب و کار بر عملکرد سازمانی شرکت تاثیر دارد.

کلیدواژه ها:

مدیریت دانش ، سرمایه دانشی ، قابلیت فرآیند دانش ، قابلیت فرآیند کسب وکار ، یادگیری سازمانی ، عملکرد سازمانی