بررسی کیفی و روانشناسی نور در فضای معماری

یکی از نکاتی که در زندگی ما فراموش شده است وجود نور در زندگی ماست. نور می تواند جهت آرامش و آسایش روانی و زیبایی به صورت کنترل شده وارد فضاهای مختلفی گردد. نور یکی از عناصر بسیار مهم در معماری و شهرسازی است و تنها یک ضرورت فیزیکی نیست، بلکه ارزش روانشناختی آن در این مقوله بسیار مهم است. به همین دلیل علاوه بر استفاده کاربردی، ارزش نمادین نیز دارد. عامل نور چه در طول روز با استفاده از روشنایی طبیعی و چه در شب با نورپردازی در طراحی سیمای شبانه شهر، تاثیر مستقیمی بر ادراک شهروندان به وسیله سیمای کالبدی شهر و نماهای ساختمانی دارد و نوع رفتار و واکنش های آن ها را تعیین می کند. بنابر نتایج این مطالعات می توان با بهره گیری مناسب از نور در سیمای شهری، به ساماندهی و ارتقای کیفی نماها پرداخت تا از آن طریق، تاثیر مطلوبی بر ادراکات و رفتار شهروندان داشت. در هنر معماری، نور یکی از اجزایی است که کنار عناصر و مفاهیم دیگر از قبیل ساختار، نظم فضایی، مصالح، رنگ و ... مطرح میشود و در طراحی به عنوان یک عنصر مجزا باید نقش خود را ایفا کند. ماهیت این تحقیق به روش توصیفی- تحلیلی بوده است و از لحاظ هدف کاربردی است.

کلیدواژه ها:

نور ، فضای شهری ، کیفیت فضائی ، روانشناسی محیط