مکتب و نظریه هنری آرمانیسیسم (بخش سوم) : آفرینش و نهاد جدیدترین مکتب و نظریه هنری در قرن 21 و اثرگذاری آن بر تمامی رشته های هنری، مهندسی و علوم گوناگون

مکتب آرمانیسیسم، مکتبی است که به هنر دوره و عصر خود اعتراض و نقد دارد و در جستجوی کمال و حد مطلوب در دوره معاصر است، پژوهشگران، متفکران و نظریه پردازان مکتب آرمانیسیسم اعتراضات و گلایه های خود را با شکستن چارچوب های معمول و متداول، شکستن هارمونی و نظم در آثار آفرینش شده خود به نمایش می گذارند، آرمانیسیسم ها در جهت رسیدن به استانداردهای تعریف شده در ذهن خود تلاش و حرکت می کنند و خوشبختی و احساس رضایت در دنیا را در حد و کمال مطلوب می بینند، همچنین در بعضی از آثار تولید شده این مکتب حس امید به ترقی، پیشرفت و تحول در کنار اعتراض و گلایه پیدا می شود. در واقع می توان گفت مکتب آرمانیسیسم زاییده و حاصل انتقاد، اعتراض، دلخوری، گلایه و ناامیدی نسبت به دوره و عصر خود در کنار القا حس امیدواری در جهت به تعالی رسیدن بشر و هستی است. در برخی از آثار خلق شده این مکتب تعامل بشر با طبیعت به نمایش گذاشته شده است، البته تنها هدفشان نمایش طبیعت در آثارشان نیست بلکه هدف و غایتشان یادآوری این موضوع است که انسان ها چه تعهدی نسبت به طبیعت دارند. پژوهش حاضر به شرح و تفسیر درباره مکتب و نظریه هنری آرمانیسیسم و اثرگذاری آن بر رشته های مختلف هنری، مهندسی و علوم گوناگون می پردازد، در این تحقیق از روش تحلیلی_توصیفی و برطبق مطالعات کتابخانه ای، استفاده کردن از داده های موجود در اینترنت و سند های موجود و در دسترس، اطلاعات و داده ها موردنیاز به دست آمد. نتایج تجزیه و تحلیل ها حاکی از آن است که مکتب آرمانیسیسم با شکستن چارچوب ها، درهم ریختن هارمونی و هماهنگی و نظم سعی در آگاهی بشر در جهت درک وضعیت نابسامان هنر دوره خود دارد و با ترکیب حس ناامیدی و امیدواری در آثار خود، در جهت افزایش آگاهی و دانش قدم برمی دارد.

کلیدواژه ها:

مکتب و نظریه هنری ، آرمانیسیسم ، قرن 21 ، هنر و علوم ، انتقاد ، تعامل با طبیعت