بررسی کیفیت اعتبار قصد و رضا در صحت و نفوذ شروط ضمن عقد

نکته ای که در زمینه شروط مطرح می گردد چگونگی جریان شرایط اساسی معاملات در مورد شرط ضمن عقد است. برخی بدلیل اینکه شرط نوعی توافق است و قانون مدنی در ماده ۱۹۰ شرایط اساسی صحت معاملات را برشمرده است این شرایط را در شروط ضمن عقد تسری می دهند و اعتقاد دارند که شرایط ماده ۱۹۰ قانون مدنی نیز باید در مورد شرط جریان یابد . در مقابل عده ای بدلیل اینکه در ماده ۲۳۲ قانون مدنی شروط باطل و در ماده ۲۳۳ قانون مدنی شروط باطل و مبطل برشمرده است شروطی را که در دو ماده فوق نگنجد را صحیح می دانند بعنوان نمونه شرط با جهت نامشروع را صحیح می دانند در این پژوهش که به روش توصیفی- تحلیلی تبیین شده است، با بیان دلایل و مستندات فقهی به این نتیجه می رسیم که کیفیت و شرایط اساسی صحت معاملات در شرط ضمن عقد جریان دارد بجز معلوم بودن تفصیلی موضوع ، که در شرط معلوم بودن اجمالی كفایت می کند.

کلیدواژه ها:

شرایط صحت ، معامله ، شرط ضمن عقد