همگرایی فنّاوری ها و آینده علوم پزشکی و سلامت

رویارویی با پاندمی جهانگیر کرونا نشان داد دو دسته از راهبردها باید به شکل همزمان مورد توجه قرار گیرد: نخست راهبردهای غیردارویی nonpharmaceutical و دوم راهبردهای دارویی. از منظر سازمان های جهانی و ملی راهبردهای غیردارویی همواره نقش تعیین کننده ای در رویارویی با بحران کرونا داشته است. در این مقاله ذیل راهبردهای غیردارویی توجه به عرصه های فرهنگی، اجتماعی، روانشناختی، ارزشی، حکمرانی نظام سایاسی و رابطه شهروند و دولت از یک سو و درهم آمیختگی حوزه های علوم و فناوری های نوین از قبیل همگرایی فناوری های نو در پاسخگویی به بحران های پیش روی نظام سلامت و علوم پزشکی مورد توجه قرار گرفته است. همگرایی در حوزۀ علم و فنّاوری دست کم طیّ سه دهه گذشته باعث شکل گیری کلان روندی جهان شمول با عنوان «علوم و فنون همگرا» شده که یکی از خاستگاه های مورد توجه در عرصه سایست پژوهی علم و فنّاوری اسات. تأثیرگذاری و پیامدهای این کلان روند محدود به حوزۀ جغرافیایی خاصای نبوده و می تواند تمامی جوامع را صارف نظر از توسعه یافته یا در حال توسعه دربرگیرد. موضوع هوش مصنوعی، تراریخته ها و شبیه سازی ها و بکارگیری این پیشرفت ها در زندگی روزمره جلو های از این فراگیری است.پرسش ها: در این مقاله تلاش شده است به این پرسش پاسخ داده شود که همگرایی در حوزه های متفاوت فنّاوری چه وضعیت های ممکن و محتملی را پیش روی جامعه ایران در رویارویی با بحران کرونا قرار خواهد داد برای پاسخ به این پرسش تلاش شده است به این پرسش ها نیز پاسخ داده شود که کلان روند همگرایی در فنّاوری ها ناظر بر چه تحولاتی است حیات اجتماعی و وجوه انسانی جامعه ایراندر رویارویی با پیشرفت های حاصل از این نوع فنّاوری ها چه وضعیت های محتملی را تجربه خواهد کرد در سایۀ گسترش و فراگیر شدن علوم و فنون همگرا و تأثیرگذاری این حوزه بر تحولات اجتماعی، انسانی، فرهنگی و ارزشی جامعه ایران چه توصیه هایی برای دستیابی به وضعیت مطلوب آینده در جامعه ایران در برابر بحران کرونا می توان ارائه کرد.

کلیدواژه ها:

آینده نگری ، پاندمی کرونا ، مداخلات دارویی و غیردارویی ، همگرایی علوم و فنّاوری ها