ارزیابی و مقایسه کارایی رویکردهای RBAP و PRBAP در برنامه ریزی پایانه های کانتینری (مطالعه موردی بندر شهید رجایی)

عوامل متعددی موجب بروز عدم قطعیت در پارامترهای زمان ورود و تخلیه و بارگیری کشتی ها می شوند که در نظرنگرفتن این مهم می تواند باعث انتشار تأخیر و یا ناکارآمدی برنامه زمان بندی ارائه شده شود. هدف این مقاله ارزیابی کاراییرویکردها می باشد. بدین منظور دو رویه مورد ارزیابی قرار می گیرد. رویه اول همان رویکرد برنامه ریزی منفعلانه و رویه دومبرنامه ریزی فعالانه و منفعلانه است. در این بخش به اختصار رویه اول را "RBAP" و رویه دوم را PRBAP می نامیم. بهمنظور مقایسه رویه ها، 10 نمونه از داده های بندر شهیدرجایی انتخاب شده است. به منظور شبیه سازی شرایط عدم قطعیتدر زمان ورود و زمان تخلیه وبارگیری، برای هر نمونه ۵ سناریو با زمان ورود و زمان تخلیه و بارگیری تصادفی درنظر گرفتهشده است نتایج نشان دادند که استفاده از از رویه منفعلانه- فعالانه جواب های بهتری نسبت به رویه فعالانه می دهند، بااستفاده از روش مدکور تغییرات در برنامه اولیه پهلوگاه ها در اثر عدم قطعیت های موجود به مقدار قابل توجهی کاهش می یابد.

کلیدواژه ها:

پهلوگاه ، کشتی ، بهینه یابی ، بندر ، اسکله ، پایانه کانتینری