بررسی رابطه مقاومت فشاری ملات حاوی پلیمر با مقاومت چسبندگی ملات/ بتن

امروزه برای اصلاح برخی از مشخصات مکانیکی و فیزیکی ملات های تعمیری از پلیمرهای مختلف استفاده می گردد.پلیمرها با درصدهای مختلف به ملات افزوده شده و سبب بهبود برخی مشخصات ملات می گردد. در این مقاله با استفاده ازآزمون "پیچش"، اقدام به ارزیابی مقاومت فشاری ملات های تعمیری اصلاح شده با پلیمر استایرن بوتادین رابر شده و رابطهآن با مقاومت چسبندگی برشی بین ملات تعمیری و بستر بتنی مورد بررسی قرار می گیرد. همچنین با انجام تحلیل رگرسیونبه صورت خطی و توانی، رابطه بین قرائت های به دست آمده از آزمون "پیچش" و مقاومت فشاری نمونه های استانداردآزمایشگاهی تعیین شده و نمودارهای کالیبراسیون رسم می گردد. نتایج حاصله بیانگر ضریب همبستگی بالا بین نتایج بهدست آمده از آزمون درجای "پیچش" با مقاومت فشاری نمونه های مکعبی ملات می باشد. همچنین رابطه عکس بینمقاومت فشاری ملات های اصلاح شده پلیمری با مقاومت چسبندگی آن ها وجود دارد به گونه ای که افزودن پلیمر استایرنبوتادین رابر باعث کاهش مقاومت فشاری ملات و افزایش مقاومت چسبندگی بین ملات و بتن می گردد.

کلیدواژه ها:

مقاومت فشاری ، تحلیل رگرسیون ، آزمون درجا ، ملات ، مقاومت چسبندگی