سازگاری تحصیلی و خود تعیین گری دانش آموزان تیزهوش برحسب جنسیت

هدف این پژوهش مقایسه سازگاری تحصیلی و خود تعیین گری دانش آموزان تیز هوش پسر و دختر بود. روش پژوهش توصیفی از نوع علی ـ مقایسه ای وجامعه اماری کلیه دانش اموزان دوره دوم دبیرستان مدارس تیزهوشان شهر کرمان بودند که 748 دانش آموز (410 پسر و 338 دختر) به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای و درون هر خوشه تصادفی ساده انتخاب شدند. برای گرداوری داده ها سیاهه سازگاری تحصیلی دانش آموزان دبیرستانی سینها و سینف و مقیاس نیازهای بنیادی روانی لاگاردیا، ریان، کوچمن، و دسی، مورد استفاده قرار گرفت. برای تحلیل داده ها آمار توصیفی و ازمون t مستقل استفاده شد. نتایج آزمون T مستقل نشان می دهد که در سازگاری تحصیلی و خود تعیین گری دختران نسبت به پسران می توان به عنوان عاملی در جهت برنامه ریزی و اصلاح کیفیت فعالیت های آموزشی برحسب جنسیت بهره برد.

کلیدواژه ها:

سازگاری تحصیلی ، خود تعیین گری ، دانش آموزان تیزهوش