بررسی وثاقت روایات طبری در تاریخ الرّسل و الملوک؛ نمونه موردی: هناد بن سریّ و عبیدالله بن سعدزهری

تاریخ­طبری از متقدم­ترین تواریخ عمومی است که به شیوه حدیثی- خبری تدوین شده­است. بدین معنی که نویسنده در نقلِ گزارشهای تاریخی، سلسله اسناد و راویان اخبار را ذکر کرده­است. عدم توجه طبری به روایات موثق و گزارش­های تاریخی معتبر و مستند، عاملی بوده که برخی از روایات این اثر از اعتبار یکسانی برخوردار نباشد؛ چنانکه گاهی روایات متضاد و متناقض در کنار هم نقل شده­است. پژوهش حاضر واکاوی تعیین وثاقت و عدم وثاقت روایات تاریخ الرسّل، جرح و تعدیل راویان آن در فاصله­ی زمانی 11 تا 40ق است. سؤال اصلی نوشتار پیش­رو میزان وثاقت روایات تاریخ­طبری است.؟ یافته­ها که به شیوه توصیفی- تحلیلی و با بررسی شرح­حال مشایخ طبری انجام شده­است، نشان می­دهد که طبری در فاصله زمانی(11-40ق)، بیشتر از 800 روایت از سرّی و زهری نقل کرده­است. در تمامی سلسله اسناد روایات منقول از ایشان، سیف بن عمر تمیمی از راویان اخبار بوده­است. شخصیت علمی سیف، وثاقت اخبار و روایاتش از دیدگاه محدثان و رجال­شناسان متقدم و متأخر مورد نقد جدی است، بنابراین وثاقت، صحت، ارزش و اعتبار روایات طبری در سالهای(11-40ق) با توجه به شاخص ارزیابی روات، مورد نقد و تردید است.

کلیدواژه ها:

کلید واژه‌ها: تاریخ الرسّل و الملوک ، هناد بن سریّ ، عبیدالله بن سعدزهری ، سیف بن عمر تمیمی