کارکردهای اعتقاد به امامزاده ها در ایران عصر ناصری(1264-1313ه.ق).
محل انتشار: دو فصلنامه جستارهای تاریخی، دوره: 10، شماره: 1
سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 273
فایل این مقاله در 24 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_HISTUDY-10-1_007
تاریخ نمایه سازی: 9 آذر 1399
چکیده مقاله:
امامزادهها به عنوان یکی ازنمادهای هویت بخش شیعی، درپیوند با معتقدات مذهبی و فرهنگی، به ویژه ازدوره صفوی یکی از اجزای لاینفک جامعه ایرانی-اسلامی به شمار رفتهاند. دراین میان، عهد ناصری بنا به دلائلی چون تاثیر ثبات نسبی اوضاع سیاسی ،اهتمام حکومت وقشرهای مختلف مردم به ساخت و تعمیر بنای مزار امامزادگان و نیز گسترش روزافزون امر زیارت، از اهمیت زیادی برخوردار است. کثرت بقاع امام زادگان و توجه اقشار مختلف جامعه به آنها، پرسشهای اساسی را در مورد جایگاه و نیزکارکردهایهای آنان مطرح میسازد. براین اساس، پژوهش پیش رو کوشش کرده با جمع آوری داده ها به شیوه کتابخانهای و نقد وبررسی آنها، به پرسش های تحقیق از زوایای مختلف پاسخ دهد. درنهایت، یافتههای تحقیق ضمن آنکه بیانگر کارکردهای گوناگون امامزاده ها در زمینه های مختلف اعتقادی ،سیاسی ،اجتماعی و غیرهاست برخی از ابعاد فلسفه وجودی آنها را نیز نشان می دهند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
منصور طرفداری
گروه ایران شناسی وتاریخ-دانشکده علوم انسانی-دانشگاه میبد-میبد-ایران