ارائه مدل معادلات ساختاری تاثیر رهبری بصیر بر مدیریت بهینه ارتباط با مشتری با نقش میانجی آوای کارکنان

      اساسی­ترین عامل برای ایجاد شرایط مطلوب جهت تحقق هدف­های آموزشی اداره کنندگان نظام آموزشی مدیران و رهبران هستند. هدف از پژوهش حاضر، تبیین تأثیر رهبری بصیر برمدیریت بهینه ارتباط با مشتری با نقش میانجی آوای کارکنان در دانشگاه زابل بود. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از لحاظ روش اجرا توصیفی- پیمایشی با رویکرد مدلسازی معادلات ساختاری می­باشد. جامعه آماری شامل کلیه کارکنان دانشگاه زابل به حجم 500 نفر می­باشد که بر اساس فرمول کوکران تعداد 217 نفر به روش تصادفی ساده به عنوان نمونه مورد مطالعه قرار گرفتند. روش گرداوری اطلاعات مطالعات کتابخانه­ای و میدانی بود که در بخش میدانی از پرسشنامه­های استاندارد رهبری بصیر کنگر و کانانگو (1988)، آوای سازمانی اردوغان و همکاران (2011) و مدیریت ارتباط با مشتری مقیمی و رمضان (2011) استفاده شد که روایی پرسشنامه­ ها از طریق تحلیل عاملی و روایی صوری و محتوایی و پایایی با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ به ترتیب برابر با 0.91، 0.87 و 0.90 محاسبه گردید. جهت تجزیه‏ و تحلیل داده های بدست آمده از نرم افزارهای  SPSS20 و Smart PLS استفاده گردید. یافته های پژوهش نشان داد که رهبری بصیر و مولفه های آن به همراه آوای سازمانی بر مدیریت بهینه ارتباط با مشتری تاثیر دارند و متغیر آوای سازمانی نیز نقش میانجی در رابطه بین رهبری بصیر و مدیریت بهینه ارتباط با مشتری دارد. در نهایت می­توان نتیجه گرفت رهبری بصیر به عنوان یکی از عوامل مهم در بهبود ارتقای کیفیت مدیریت بهینه ارتباط با مشتری و آوای سازمانی کارکنان دانشگاه محسوب می شود. لذا پیشنهاد می­شود مدیران دانشگاه در سطوح مختلف باثبات و پایدار و پایبند به چشم انداز سازمان باشند. پژوهش حاضر می تواند چشم انداز جدیدی در راستای تغییر سیاستهای کلی مدیران و مسئولان دانشگاه زابل در راستای بازبینی برنامه های تحول و نوآوری، ایجاد کند.

کلیدواژه ها:

رهبری بصیر ، مدیریت بهینه ارتباط با مشتری ، آوای سازمانی کارکنان ، دانشگاه زابل