بررسی و تحلیل تطبیقی کتاب بن‌مایه‌های شرقی

در پژوهش حاضر، اشعار کتاب بن‌‌مایه‌‌های شرقی، اثر واسیلی لِوُویچ ویلیچکا، بررسی شده است. بیش از نیمی از این مجموعه با مفاهیم ایرانی و ادب فارسی شکل یافته است. وی به زبان فارسی تسلط داشت و در سفر به ایران و شهر اصفهان چنان شیفتۀ این سرزمین شد که لقب «اصفهانی» گرفت. هدف اصلی پژوهش حاضر، ضمن معرفی این شاعر ناشناخته در ایران، بررسی و تحلیل تطبیقی کتاب بن‌‌مایه‌‌های شرقی اوست. بررسی اشعاری مانند «از خیام»، «از انصاری»، «از حافظ»، «غزال (ترانۀ فارسی)»، «ماه و گل سرخ» حاکی از شیفتگی و گرایش بی‌‌مانند ویلیچکا به ادبیات فارسی و شاعران ایرانی و هم‌چنین مفاهیم اسلامی است و بیان‌گر ویژگی جهان‌‌شمول‌بودن مفاهیم ادبیات و حکمت ایران است. اشعار ویلیچکا ترکیب منحصربه‌‌فردی از مفاهیم ادب فارسی و روسی است و یکی از بهترین نمونه‌‌های بازتاب «خود» در آیینۀ «دیگری» است. ویلیچکا با به‌کاربردن واژگان و حکایات و جملات قصار فارسی فضایی شرقی به شعر خود بخشیده و آن را غنی ساخته است. این امر بیان‌گر پویایی ادبیات فارسی است که نه‌تنها در ایران بلکه در ادبیات جهان نیز بسیار اثرگذار بوده است.

کلیدواژه ها:

ادبیات کلاسیک ایران ، بن‌‌مایه‌‌های شرقی ، تأثیرپذیری ، و. ویلیچکا