مناسبت فضای اداری برای قشر معلول (نمونه موردی: ساختمان بانك در شهرهای تبریز، قم، همدان)

سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 518

فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ICESCONF08_127

تاریخ نمایه سازی: 7 آذر 1399

چکیده مقاله:

ناتوانان جسمي، معلولان و جانبازان، بخشي از افراد جامعه اند كه همچون سايرين نيازمند دسترسي و استفاده از امكانات وخدمات عمومي هستند و تأمين نيازهاي دسترسي معلولان مستلزم به كارگيري تمهيدات ويژه اي است، چرا كه تأمين دسترسي وفرصت هاي برابر براي آحاد جامعه يكي از اركان حقوق شهروندي است، و از اقدامات اساسي در جهت كمك به افراد معلول وجانباز، بالابردن خدمات و تسهيلات محيط شهري براي آنان است. هدف از اين تحقيق ارزيابي مؤلفه هاي مناسب سازي فضاهايعمومي شهري، نمونه موردي: بانك هاي سه شهر تبريز، قم و همدان براي استفادة معلولان جسمي و حركتي و پي بردن بهمشكلات و نارسايي هاي موجود در اين زمينه است. نوع تحقيق در اين پژوهش از نوع توصيفي، تحليلي است ودر جمع آورياطلاعات از مطالعات ميداني و كتابخانه اي استفاده شده است. همچنين براي تجزيه و تحليل يافته ها از تكنيك هاي آمار توصيفيو استنباطي همچون (Spss) استفاده شده است. يكي از مسائلي كه در اين پژوهش بررسي به عمل آمد ارزيابي معابر و بانك هاي دولتي و خصوصي به عنوان فضاهاي عمومي و اداري و پركاربرد بود كه اين قشر از جامعه همچون ديگر اقشار جامعه از ان استفادهمي كنند؛ همچنين شبكه معابر در هر شهر، عامل ارتباطي فضاهاي شهري است كه با مناسب سازي آن براي فرد معلول، بسيارياز مشكلات اين قشر از جامعه حل مي شود. به همين ترتيب در خصوص فضاهاي دسترسي به ساختمان بانك شامل مسير دسترسي،پله و رمپ، همچنين توجه يه نوع خصوصي و دولتي بودن بانك ها به عنوان اماكن پررفت و آمد و عمر اين بناها مورد ارزيابي قرارگرفت تا با شناسايي مشكلات و نارساييها به ارائه راهكارهاي مناسب در اين زمينه پرداخت. يافته هاي پژوهش بيانگر آن استكه بيشتر اين ساختمان ها اعم از بانك هاي دولتي و خصوصي، براي رفت وآمد معلولان جسمي و حركتي مناسب نيستند و تجهيزاتخاصي براي اين قشر فراهم نشده است، و نيز توجه توجه به ديگر يافته ها نشان مي دهد كه در سالهاي كنوني توجه به ضوابط واستانداردهاي مناسب سازي براي رفت وآمد و گذر اين قشر از جامعه پيش از گذشته مورد توجه قرار گرفته و در ساختمان هايي باعمر كمتر از ١٠ سال بيشتر به اين مسأله پرداخته شده است؛ اما با اين حال باز هم كاستي هايي در اين مورد وجود دارد كه نيازمنديك برنامه ريزي دقيق و منسجم به منظور بهبود وضع موجود و افزايش ايمني و راحتي و در نتيجه ايجاد محيط اجتماعي سرزندهو شاد با حضور معلولان باشد.

نویسندگان

مهدی داستان

دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی معماری، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه هنر اسلامی تبریز

جاوید آریان

دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی معماری، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه هنر اسلامی تبریز

علی مومنی

دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی معماری، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه هنر اسلامی تبریز

فرهاد احمدنژاد

استادیار و عضو هیئت علمی دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه هنر اسلامی تبریز