تاثیر تکنولوژی های ساخت بر هویت معماری ایرانی در بازشناسی سازه های سنتی

ساخت و سازهای جدید و توسعه شهرها ایجاد انفصال نسبت به معماری گذشته نموده و چهره شهرها را تغییر داده و معماریایران را دچار بی هویتی کرده که ناشی از جهانی شدن بدون توجه به آنچه مربوط به گذشته معماری ایران است می باشد وهر آنچه در معماری گذشته ایران در خصوص سازه و فرم ناشی از استفاده از این سازه ها بوده با جایگزین شدن با فرم هایغیر بومی و استفاده از سازه های نو کنار گذاشته شده است و با توجه به اینکه کسب هویت مطلوب و اصیل و رهایی ازهویت های بحران زا از دغدغه های مهم تاریخ انسانیت و فرهنگ های انسانی بوده و هست و از آنجاییکه معماری هم کهتبلور فرهنگ و اندیشه انسان است نیازمند این هویت می باشد. سازهای سنتی با توجه به بنیادهای قوی تاریخی زیباییشناسانه دارای پیوند قوی با هویت معماری ایرانی است. یکی از راه ها برای بازگرداندن هویت به معماری ایران رجوع واستفاده مجدد از فرم ها و سازه های معماری ایرانی در قالب جدید با مصالح و تکنولوژی های جدید ساخت می باشد کههویت از دست رفته معماری ایران را بدان بازگردانیم به عنوان مثال استفاده از روش های پیش ساختگی و مصالح جدید انواعفرم های گنبدی به راحتی قابلیت اجرا داشته و مسائل مربوط به تامین ایستایی و مهار رانش این گنبدها با تکنیک هایی ازجمله استفاده از عناصر فلزی و حلقه های کششی و فشاری در لبه های گنبد قابلیت مهار خواهد داشت.

کلیدواژه ها:

معماری ایرانی ، هویت معماری ، سازه های سنتی ، گنبد ، تکنولوژی ساخت